Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Τζόγος και διπλοθεσίτες

Ούτε μια ούτε δυο ούτε τρεις οι φορές που ο «Πολίτης» έγραψε για τον ηλεκτρονικό τζόγο και για τα λεφτά που οι (εθισμένοι) πολίτες χάνουν και για τις οικογένειες που διαλύονται και για τα λεφτά που φεύγουν απ’ τα χέρια του κράτους λόγω της απουσίας φορολογίας και τα λοιπά γνωστά και χιλιοειπωμένα. Δεν έχει όμως ενδοιασμό κανένα η εφημερίδα να διαφημίσει εταιρείες διαδικτυακών στοιχημάτων στην ιστοσελίδα της...


Κάτι ανάλογο με το (δικαιολογημένο) μένος κατά των πολυσυνταξιούχων και των «πριγκήπων», ας πούμε: κόπτωνται γι’ αυτούς που «τρώνε με χρυσά κουτάλια», κάποιοι εξ αυτών που τα γράφουν όμως και διπλοθεσίτες είναι και περισσότερα παίρνουν από τους Α15ρηδες του δημοσίου και αυτά που παίρνουν είναι αδήλωτα και αφορολόγητα!!

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Κυπριακός συνδικαλισμός

– Γλαύκο, αντροπή σιόρ! Πιάννετε τόσα! Πρέπει να σας κόψουμε τες προσαυξήσεις! Ήντα κυβέρνηση του λαού είμαστε σιόρ;

– Δημήτρη, έχει τόσα χρόνια να πιάμεν προσαυξήσεις! Εν να με βάλουν στη μούττην του σιηπέττου οι δικοί μου, αν τους την στήσουμε τζιαί φέτος!

– Ρε κουμπάρε, μα εν θωρείς ότι επαραλάβαν μας οι δημοσιογράφοι; Αν δεν κάμουμε κάτι, εν να ξυπνήσουμε μια μέρα τζιαί εν να δούμε τζι εμείς την φωτογραφίαν μας δίπλα που κανέναν «ο πρίγκηψ του... λαού»!

– Ναι, αλλά μετά τες προσαυξήσεις εν να πιάτε την ΑΤΑ, τες συντάξεις, τα εφάπαξ... τζιαί εν θα σταματάτε Δημήτρη μου!

– Μα, αν δεν κάμουμε κάτι με τους δημόσιους υπαλλήλους, εν να πιάμεν πάτο στες βουλευτικές!

– Μα οι δικοί μου εν τζιαί να δεχτούν να τους ξανακόψετε τες προσαυξήσεις!

– Ε, έχω μιαν ιδέαν καλό. Να τους φοητσιάσουμε με τες συντάξεις τζιαί την ΑΤΑ, για να καταφέρουμε να περάσουμε τες προσαυξήσεις!

– Ωραία ιδέα! Θα βγείτε εσείς Δημήτρη μου να πείτε ότι έχετε προτάσεις νόμου για τες προσαυξήσεις τζιαί τες συντάξεις τζιαί την ΑΤΑ. Τζιαί εγώ εν ν’ αντιδράσω πολλά τζιαί εν να καλέσω τους δικούς μου σε απεργία.

– Μα, έχει τόσα χρόνια να κάμετε απεργία Γλαύκο μου! Εν να κάμετε τωρά, να μας αφήκετε στην ιστορία; «Η κυβέρνηση του λαού έφκαλεν το λαό στους δρόμους;»

– Όι ρε κουμπάρε! Μόλις ανακοινώσω την απεργία, εσείς εν να με καλέσετε σε διάλογο. Τζιαί εγώ θα έρτω και θα σας... πείσω να μεν πειράξετε την ΑΤΑ και τες συντάξεις, μόνον τες προσαυξήσεις!

– Προς το παρόν!

– Ε, καλά, προς το παρόν.

– Τζιαί έτσι εν να είμαστεν ούλλοι ευχαριστημένοι: εμείς εν να κόψουμε τζείνα που θέλουμε, εσύ εν να έχεις... αγωνιστεί και εν να έχεις γλυτώσει την ΑΤΑ και τες συντάξεις...

– Τα μέλη μου εν να ΄ν΄ ικανοποιημένα ότι επάλεψα για τα δίκαιά τους τζιαί εν να με ξαναψηφίσουν...

– Ττόκα;

– Ττόκα κουμπάρε Δημήτρη!

Ο Αναστασιάδης στη Βουλή!

Μα, επάτησεν ο κ. Αναστασιάδης το πόδιν του στη Βουλή; Εν να έχει και ποτό μετά, και γι' αυτό μας έκανε την τιμή να δικαιολογήσει τη βουλευτική αντιμισθία που παίρνει; Διότι δε νομίζω ότι μετά την "καταδίκη του προδοτικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής" ξανάκανε την τιμή στον κόσμο που τον ψήφισε!

Α, και μια απορία. Αφού κόπτεσθε τόσο πολύ κ. Αναστασιάδη για το λαουτζίκο που θα επωμισθεί το βάρος των νέων φορολογιών και αφού είστε υπέρ της φορολόγησης του πλούτου, γιατί απορρίψατε την αύξηση του εταιρικού φόρου και της επιβολής κτηματικού φόρου πριν λίγους μήνες;

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Το συνέδριο του ΑΚΕΛ

Ακούγοντας τώρα τον κ. Αντρο Κυπριανού να χαιρετίζει το Συνέδριο του ΑΚΕΛ, μου γεννήθηκαν κάποιες απορίες, της αφελούς:

  • Κατανοούν άραγε οι «σύντροφοι» ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια κοινότητα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ χωρών; Και ότι η ΕΕ δε θα ανεχτεί στους κόλπους της χώρες με καθεστώτα χουντικά/δικτατορικά ή κομμουνιστικά (από τη στιγμή που όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα που έχουν υπάρχει μέχρι τώρα ήταν η άλλη πλευρά του δικτατορικού νομίσματος); Και αν δεν τους αρέσει που η Κύπρος βρίσκεται στην ΕΕ, γιατί διεκδίκησαν εξαρχής την προεδρία και γιατί βρίσκονται ακόμα σ’ αυτήν; Το 2008 διεκδικούσαν την προεδρία μιας ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ χώρας! Είναι σαν να παίρνεις μια γυναίκα μελαχρινή με στόχο να την κάνεις ξανθιά, για να σου αρέσει! Ε, πάρε κατευθείαν μια ξανθιά Ρωσίδα να τελειώνουμε!
  • Αφού «το καπιταλιστικό σύστημα που ευνοεί το μεγάλο κεφάλαιο», γιατί εσείς, κύριοι με τα κομμουνιστικά ιδεώδη, δώσατε τα 35 εκατομμύρια στην Eurocypria, για να καταλήξουν τα 30 από αυτά ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΣΑΣ στις τράπεζες; Και γιατί βάλατε Υπουργό Οικονομικών έναν εκατομμυριούχο (και δε θα σχολιάσω πώς το... κόμμα του λαού έχει στους κόλπους της εκατομμυριούχους); Είναι δυνατόν να θίξει ποτέ τα συμφέροντα των δικών του;
  • Γιατί παινεύεστε που η διακυβέρνηση Χριστόφια «διευρύνει το κοινωνικό κράτος», από τη στιγμή που, όπως μας λέτε καθημερινά, το... ταμείον είναι μείον; Αφού λεφτά δεν έχουμε και περνάμε οικονομική κρίση, γιατί χαίρεστε ότι αυξήσατε κατά 38% τις κοινωνικές παροχές και τα δημόσια βοηθήματα και τα λοιπά κι αδειάσατε τα ταμεία; Πρέπει δηλαδή να παττίσει το κράτος για να χαίρεστε εσείς ότι δίνετε κοινωνικές παροχές;
  • Οραματίζεστε πολιτική ζωή με πολιτικά-πρότυπα προς μίμηση. Καλά, από πότε οι πολιτικοί-πιστά-και-χωρίς-λόγο-στρατιωτάκια είναι πρότυπα προς μίμηση;
  • Μήπως χρειάζεστε... ψυχίατρο; Με το μπαρδόν κιόλας, αλλά τέτοια σύνδρομα καταδίωξης –όλοι σας κυνηγούν, όλοι θέλουν να σας πλήξουν, όλοι έχουν εμπάθεια μαζί σας (χαρακτηριστικό και της Αριστεράς στην Ελλάδα)- χρήζουν μάλλον θεραπείας!
  • Σύνδρομα καταδίωξης με ταυτόχρονα σύνδρομα ανωτερότητας: «Ξέρουμε ότι οι θέσεις μας δεν ταυτίζονται με κανενός άλλου κόμματος». Ναι, είστε μοναδικοί!
  • Μας είπατε ότι κάποιοι κακοί προσπαθούν να ταυτίσουν το φασισμό με τον κομμουνισμό. Αλλά, «δεν ταυτίζεται ο φασισμός με τον κομμουνισμό!», διαλαλήσατε! Ναι, ο Στάλιν και ο Χίτλερ διέφεραν πολύ!
  • Και «Ιστορία είναι η επιστήμη, η παράθεση των γεγονότων», μας είπατε. Φυσικά, κι εσείς γνωρίζετε καλά την Ιστορία! Αφού μας αποκαλύψατε ότι έγιναν και δύο εισβολές! Και θέλετε να μας την μάθετε κι εμάς καλά, δε μας αφήνετε να την ξεχάσουμε, μας την θυμίζετε συνέχεια! Γι' αυτό και όποτε σας πουν κάτι, θυμάστε το πραξικόπημα.
  • Θέλουν να σας απαγορεύσουν τα κομμουνιστικά σύμβολα, σύντροφε; Όχι στην απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων! Να στήσουμε έναν Στάλιν στην πλατεία Ελευθερίας!!
  • «Χριστόφια, εμπρός, το είπε ο λαός!». Ούτε το Χ-Factor να ήσασταν, τόσο οργανωμένα και πειθαρχημένα και ανά τακτά διαστήματα συνθήματα! Ρε, μπας και κατέβηκε η Θύρα 9;
  • «Με το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ μας συνδέουν πολλοί και κοινοί αγώνες (μπλα, μπλα, μπλα, μπλα)». Το κράξιμο-κράξιμο, αλλά στο τέλος το... γλείψιμο –γλείψιμο εν όψει εκλογών!
  • «Στηρίξαμε τον αείμνηστο Σπύρο Κυπριανού με συνέπεια και ανιδιοτέλεια και χωρίς συμμετοχή στην κυβέρνηση για πάνω από δέκα χρόνια. Στηρίξαμε και τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο για πάνω από τέσσερα χρόνιαΕ, μας το χρωστάτε σιόρ!!!
  • Και φυσικά, απαραίτητη η μνεία και στους Οικολόγους και στους Ενωμένους Δημοκράτες και σε όλους τους μέχρι πρότινος μικρούς και παρακατιανούς. Μπορεί να διαρρέετε τα έγγραφα ρε καριόληδες, αλλά ας όψονται οι εκλογές...
  • Ενόψει βουλευτικών εκλογών πρέπει «να αποκαλύψουμε και να καταγγείλουμε στο λαό τη δημαγωγία και το λαϊκισμό». Ναι, «αποκαλύπτοντας» τις διαρροές από το Εθνικό Συμβούλιο!
  • «Η αξιοπιστία της πολιτικής ζωής και των προσώπων έχει απαξιωθεί στα μάτια της κοινής γνώμης.» Ε, ναι, τόσα emaıls και faxes έχουν διαρρεύσει τον τελευταίο καιρό!
  • Ο κ. Κυπριανού μίλησε και για τις «διαχρονικά ορθές και επιβεβαιωμένες θέσεις του κόμματός» του. Για ανοίξτε σας παρακαλώ τη Χαραυγή (το εκφραστικό όργανο του ΑΚΕΛ) της δεκαετίας του ’50-’60! Θα δείτε κάτι τίτλους ννννααααα που μιλούν για τη μητέρα-πατρίδα Ελλάδα και αφιερώματα πολυσέλιδα στις (ελληνικές) εθνικές γιορτές. Ναι, σταθερότατη πολιτική! Σε μερικές δεκαετίες καταλήξατε να μιλάτε για ελληνική εισβολή στην Κύπρο!
  • Αναφέρθηκε ο κ. Κυπριανού και στη νεολαία του κόμματος, «την κινητήριο δύναμη» του ΑΚΕΛ που την «πείθουν με τα πιστεύω» τους. Εγώ πάλι ξέρω νέους φοιτητές, μέχρι πρότινος βασικά στελέχη της Προοδευτικής στο εξωτερικό, που τα προωθούσατε για τα άνω δώματα, και τα οποία, διαφωνώντας με τις όχι και τόσο... ηθικές πρακτικές σας, τα βρόντηξαν και την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια! Και εσείς, κύριε Κυπριανού μου, τους τρέχατε εις την γηραιάν Αλβιώνα, να τους πείσετε να επιστρέψουν! Τι, τρελοί είναι κι αυτοί; Ή μήπως... κρυφο-φασίστες;
  • Αφού πάσχει η αντικειμενικότητα στα ΜΜΕ, κύριε Κυπριανού, εσείς γιατί έχετε τη Χαραυγή, το κατεξοχήν υποκειμενικό και στρατευμένο μέσο;
  • «Ενίσχυση της ιδεολογικής μας δουλειάς. Επαρκής ιδεολογική κατάρτιση των στελεχών μας» με την ίδρυση κομματικής σχολής για τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος. Η Καθοδήγηση, της Καθοδήγησης, ω Καθοδήγηση. Η πλύση εγκεφάλου, της πλύσης εγκεφάλου, ω πλύση εγκεφάλου! Έχω και μια πρόταση για τα διδασκόμενα μαθήματα. Να διδάσκετε και ξένες γλώσσες: μπεεεε, μπεεεε, μπεεεεε!!!!!
  • Α, και να σας υπενθυμίσω ότι ο «σύντροφος Δημήτρης Χριστόφιας», το «παράδειγμα συντρόφου και ΑΚΕΛιστή», θα έπρεπε πια να είναι ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ κι όχι πρόεδρος του ΑΚΕΛ! Παράδειγμα Προέδρου κι όχι «παράδειγμα συντρόφου»!
  • «Δικό μας όπλο είναι η επαφή με το λαό», κατέληξε ο κ. Κυπριανού. Να τους κανονίσουμε ούλλους σιόρ, πέρκι εν πατώσουμε στες βουλευτικές!
  • Και βεβαίως, καταληκτική αναφορά στο Λενιν. Φυσικά, έχουμε και το ίδιο γαίμα εξάλλου!
Μια κοινωνική προσφορά του ΡΙΚ.
Και με ταυτόχρονη απόδοση στη νοηματική
(όπως και σε όλα τα δελτία του ΡΙΚ εξάλλου)!

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Παρενόχληση οδηγού το «κόλλημα» και οι προβολείς

Σκεφτείτε ότι στέκεστε σε μια ουρά στο δημόσιο. Ή, ακόμη καλύτερα, σκεφτείτε την κόρη σας να στέκεται στην ουρά στην καντίνα του σχολείου, για να αγοράσει τυρόπιτα. Και έρχεται ο μαλάκας του σχολείου και, επειδή βιάζεται, κολλά από πίσω της (ε, για να μην πω «της κολλά στον κ...ο) και την αναγκάζει να βγει από την ουρά και να του δώσει τη θέση της. Θα σας άρεσε;

Ε, αφού δε θα σας άρεσε, εσείς ρε μαλάκες γιατί κολλάτε στον κώλο του αυτοκινήτου μας, επειδή δε θέλουμε (ή δεν μπορούμε) να ξεπεράσουμε το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας; Για να βρισκόμαστε στη δεξιά λωρίδα, σημαίνει πως κι εμείς θέλουμε να προσπεράσουμε κάποιον που πάει ακόμα πιο αργά από μας! Δεν πιστεύω να νομίζετε ότι σκοπεύουμε να κάνουμε όλη τη διαδρομή Πάφου-Λευκωσίας κρατώντας τη δεξιά λωρίδα, έτσι, απλά εκ πεποιθήσεως ή... καύλας! Κάντε λίγη υπομονή και, μόλις καταφέρουμε να προσπεράσουμε το εξ ευωνύμων αυτοκίνητο, θα πάρουμε την αριστερή λωρίδα και θα σας αφήσουμε ελεύθερο τον δεξιό... δίαυλο! Με το να κολλάτε στον κώλο του αυτοκινήτου μας και να ανάβετε τους προβολείς σας και να κορνάρετε, δε θα πείσετε το παλιό μου αμάξι να πάει πάνω από 110-115 χιλιόμετρα! Δεν τραβά ρε μαλάκες, δεν πάει παραπάνω!

Και άντε, εγώ απλά σας βρίζω! Ένα νέος οδηγός δηλαδή που φοβάται να πάει πιο γρήγορα είναι καλά να τον αγχώνετε μ’ αυτόν τον τρόπο; Επειδή κρατάτε ακριβό και γρήγορο αυτοκίνητο και πρέπει να δειχτείτε; Για τη ζωή σας καρφί δε μου καίγεται προσωπικά, κακό του κεφαλιού σας. Τις ζωές των άλλων όμως δεν έχετε δικαίωμα να τις παίζετε κορώνα-γράμματα!

Και επειδή τον τελευταίο καιρό το κακό με τους γρήγορους μάγκες στον αυτοκινητόδρομο έχει παραγίνει, είναι νομίζω καιρός η αστυνομία να κάνει ένα έλεος! Στη Γερμανία αυτή θεωρείται επικίνδυνη οδήγηση και παρενόχληση άλλου οδηγού, είναι παράνομη και τιμωρείται! Είναι λοιπόν καιρός ένας ανάλογος νόμος να θεσπιστεί και στην Κύπρο!

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Τα φασολάκια της Κεντρικής Τράπεζας και ο πατριωτισμός στη cyta

Σύμφωνα με το σημερινό Φιλελεύθερο, Ιορδανός μεγαλοεπιχειρηματίας ζήτησε συνάντηση με αξιωματούχο της Κεντρικής Τράπεζας, για να συλλέξει πληροφορίες πώς μπορεί να επενδύσει 50 εκατομμύρια ευρώ στην Κύπρο, αλλά τα σαΐνια της Τράπεζας τον παρέπεμψαν στην ιστοσελίδα της Τράπεζας!
Ε, μα φυσικά και θα τον παρέπεμπαν στην ιστοσελίδα της Κεντρικής Τράπεζας! Αφού οι κυρίες που εργάζονται εκεί είναι απασχολημένες με σοβαρότερες δουλειές! Για όσους δεν το ξέρουν -κι αυτό είναι έγκυρη εκ των έσω πληροφορία- οι κυρίες που εργάζονται στην Κεντρική Τράπεζα είναι τόσο καλές... οικοκυρές και σύζυγοι με τόση... έγνοια, που παίρνουν το λουβί και το φασολάκι τους και το καθαρίζουν στο γραφείο! Πώς να απαντήσουν λοιπόν στον Ιορδανό που θέλει να επενδύσει στην Κύπρο, με τα φασολάκια στην ποδιά τους; Ας τα έβρει μόνος του ο... παλιο-αράπης!

Και μια και το 'φερε η κουβέντα, πήγα την προηγούμενη βδομάδα σε ένα από τα κεντρικά υποκαταστήματα της cyta, στη Λευκωσία να πληρώσω ένα λογαριασμό. Τέσσερις κοπέλες κάθονταν πίσω από τα γραφεία τους χωρίς να κάνουν τίποτα, αφού ήμουν η μόνη πελάτισσα εκείνη τη στιγμή. Η δε κυρία στο ταμείο που πήγα διάβαζε ένα βιβλίο περί του ηρωισμού των Ελλήνων (ουδεμία αμφιβολία για το ποιος κανόνισε την εν λόγω κυρία στον ημικρατικό!). Διότι η cyta, μεριμνά ΚΑΙ για την πνευματική καλλιέργεια των υπαλλήλων της ΚΑΙ για την πατριωτική τους... αναβάθμιση!
Εντάξει, υποθέτω πως κάποιες ώρες της ημέρας και κάποιες ημέρες του μήνα η δουλειά στα ταμεία της cyta, ίσως να είναι περισσότερη. Αφού όμως εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχαν ουρές στα ταμεία, γιατί οι κυρίες αυτές δεν χρησιμοποιούνταν για άλλα πόστα, παρά ρέμβαζαν και αποχαυνώνονταν μπροστά στις οθόνες τους; Και αν υπάρχουν υπεράριθμοι υπάλληλοι, ας τους απολύσουν! Ξέφραγο αμπέλι έχουν καταντήσει πια οι ημικρατικοί! Κανονίζουν όλοι τους δικούς τους, μαζεύεται τριπλάσιος αριθμός υπαλλήλων απ' αυτόν που χρειάζεται, αλλά αντί να βγαίνει περισσότερη και καλύτερη δουλειά, περιμένουν ο ένας τον άλλον να δουλέψει και στο τέλος η δουλειά βγαίνει και μειωμένη και χειρότερη!

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Σώνει πια με τα «δύο ΔΗΚΟ»!!

Δεν περνάει μέρα που να μη γράψει για τα δύο ΔΗΚΟ ο Πολίτης, και συγκεκριμένα η κυρία Ζορμπά. Πέραν της γραφικότητας και της έλλειψης φαντασίας και δημιουργικότητας, απορώ πότε θα ασκήσετε και καμιά κριτική στο ΑΚΕΛ, κυρία Ζορμπά μου! Ή το Κόμμα μένει στο απυρόβλητο; Δυστυχώς, όταν εργοδοτείς κομματικοποιημένους δημοσιογράφους, η περιλάλητη αντικειμενικότητα πάει περίπατο, όσο κι αν διακηρύττεις πως τα... λες όλα!

 

Μαυρούες passe-partout

Μιας και τα περί ρατσισμού και ξενοφοβίας είναι στη μόδα, η αδελφή ποιου αξιότιμου βουλευτή (που οι κακές γλώσσες λένε ότι του αρέσει να παρακολουθεί τα χρυσά... χαράματα και να υποκινεί... πορτοκαλισμούς) αναφέρεται σε «μαυρούες» και παροτρύνει τις «κυρίες» τους να «μεν τες αφήνουν τζείνες τζαμέ να κάθουνται τζιαί να τες στέλλουν πίσω που τα κοπελλούθκια τους», γιατί «ποιος εν ο ρόλος τους», που «κάθουνται τζιαι τρώσιν άνεννοιας, χωρίς να βουρούν τα κοπελλούθκια των μαστόρισσών τους»; Και τα λέει όλα αυτά βεβαίως μπροστά στη «μαυρού», η οποία, ως γνωστόν, είναι παλαβή και δεν καταλάβει τι λέει η μορφωμένη και πολιτισμένη Κύπρια; (Άσχετο που η «μαυρού» εν πιο άσπρη και πιο όμορφη που την ίδιαν...)

Διότι, ως γνωστόν, οι μαυρούες δικαιούνται να τρων μόνο τα μεσάνυχτα, όταν οι μάστροι τους και τα κακομαθημένα βλαστάρια τους κοιμηθούν – αν δεν σηκωστεί βεβαίως ο μάστρος τους, αφού ποτίσει τίποτε τη γυναίκα του, για να μεν ξυπνήσει, τζιαί να θέλει να του κάμει τη δουλειά η μαυρού που, ως γνωστόν, εν για ούλλες τες δουλειές...

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Ας αρχίσουμε οικονομίες, αλλά από τη δική σας τσέπη!

Μετά από συνάντησή του με το Μάριο Καρογιάν, ο πρόεδρος του ΚΕΒΕ κ. Μαυρομμάτης δήλωσε: «Δε θα δεχθούμε αύξηση των εσόδων, αν δε μειωθούν οι κρατικές δαπάνες» και μίλησε για «προνομιούχους» δημόσιους υπαλλήλους που δε δέχονται να θυσιάσουν τα «υπεροφέλη» τους. Παράλληλα, κι ο Πρόεδρος της Βουλής τόνισε ότι πρέπει να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες.

Και εγώ διερωτώμαι: ποιοι θυσίασαν τα τελευταία χρόνια τις αυξήσεις και προσαυξήσεις τους για να μπορέσει η Κύπρος να μπει στη Ευρωπαϊκή Ένωση; Οι ντεβέλοπερς; Οι κτηματομεσίτες; Οι τράπεζες; Οι ιδιοκτήτες των malls (για τους οποίους αλλάξαμε τις τουριστικές ζώνες και κτίσαμε δρόμους); Τα λογιστικά γραφεία; Οι χώρκατοι που θησαυρίζουν με τ’ αμπελοπούλια; Οι πάτρωνοι ιδιοκτήτες καμπαρέ που πλουτίζουν πουλώντας γυναίκες; Οι μεγαλο-εργολάβοι; Ή οι δημόσιοι υπάλληλοι; Ποιοι φοροδιαφεύγουν; Οι δημόσιοι υπάλληλοι ή οι επιχειρήσεις και οι εταιρείες και οι λοιποί εκατομμυριούχοι; Και ποιοι κτίζουν βίλες με πισίνες και επενδύουν σε κινητή και ακίνητη περιουσία, τη στιγμή που ο κόσμος δεν μπορεί ένα διαμερισματάκι των 100 τετραγωνικών ν' αγοράσει; Οι δημόσιοι υπάλληλοι ή οι... βοθροκαθαριστές;

Και γιατί να κόψει ένας δημόσιος υπάλληλος από τα 1.800 ευρώ του, όταν εσείς αρνείστε να φορολογήσετε τη μεγάλη ακίνητη περιουσία (μέτρο από το οποίο δε θα εξαιρεθούν βεβαίως οι δημόσιοι υπάλληλοι), εξυπηρετώντας έτσι το μεγάλο κεφάλαιο;

Και γιατί να κόψει ένας δημόσιος υπάλληλος από τα 1.800 ευρώ του, όταν αρνείστε να ανεβάσετε τον εταιρικό φόρο κατά μισό τοις εκατό, μέτρο με το οποίο οι εταιρείες (άκουσον-άκουσον!) από κάθε εκατό χιλιάδες ευρώ που κερδίζουν, θα δίνουν ακόμη πεντακόσια ευρώ στο κράτος; Μέτρο που θα έφερνε στα κρατικά ταμεία περίπου 135 εκατομμύρια ευρώ (όσα ισχυρίζονται ότι θα γλιτώσουν αν κόψουν το ψωμί 14.000 δημοσίων υπαλλήλων) και θα διαφύλαττε και το προνόμιο της Κύπρου να έχει το χαμηλότερο εταιρικό φόρο στη Ε.Ε.;

Και γιατί να κόψει ένας δημόσιος υπάλληλος από τα 1.800 ευρώ του, όταν εσείς βοηθάτε τις τράπεζες για να μη χρεωκοπήσουν - τις τράπεζες που προκάλεσαν την οικονομική κρίση; Όταν, αντί να δώσετε τα 35 εκατομμύρια στους υπαλλήλους της Eurocypria, που ξέρατε πολύ καλά ότι θ' απολυθούν, τα δώσατε στις τράπεζες;

Είναι μεγάλο το θράσος των πολιτικών μας. Και ακόμα μεγαλύτερη η βλακεία μας που τους ψηφίζουμε - και θα τους ξαναψηφίσουμε σε μερικούς μήνες! Διότι δεν πιστεύω ότι θα μείνει χωρίς βουλευτικό έδρανο το βουλευτικό τρίο που με... δεξιο-κεντρο-δημοκρατο-σοσιαλιστικές κορώνες (τάχα μου - πραγματική ιδεολογία και των τριών είναι το χρήμα!) προσπαθούν να πλήξουν το συνδικαλισμό, την ΠΑΣΥΔΥ και 14.000 οικογένειες, πουλώντας φούμαρα στον κόσμο πως οι 14.000 δημόσιοι υπάλληλοι φταίνε για την οικονομική κρίση! Ξεχνώντας το τρίο αυτό ποιοι φταίνε για το σκάνδαλο του φυσικού αερίου, ξεχνώντας και τα σκάνδαλα των αφαλατώσεων και τόσα και τόσα άλλα, και ρίχνοντας το φταίξιμο στα 1.800 ευρώ των δημοσίων υπαλλήλων!

Και στο κάτω-κάτω της γραφής, κύριοι, αν θέλετε να μειωθούν τα κρατικά έξοδα, μπορείτε:
  1. να κόψετε τα ταξιδάκια σας «για υπηρεσιακούς σκοπούς» στο εξωτερικό,
  2. να αποποιηθείτε το «δικαίωμά» σας για πολλαπλές συντάξεις,
  3. να αρχίσετε να πληρώνετε τους καφέδες των καλεσμένων σας από την τσέπη σας και να σταματήσετε να φεσώνετε το κράτος,
  4. να πληρώνετε από την τσέπη σας τους σωματοφύλακες/οδηγούς/προσωπικούς κλητήρες σας,
  5. να σταματήσετε να «κανονίζετε» κόσμο και να απολύσετε τους (επ’ αόριστον) ωρομίσθιους «δικούς σας» (που είναι συχνάκις και αχρείαστοι και άχρηστοι),
  6. και πολλά-πολλά άλλα!

Απόσχιση ή ανακήρυξη;

Ακούγοντας το Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ σήμερα πρωί-πρωί, στο δρόμο για τη δουλειά, φρίκαρα με την αμπαλατοσύνη των δημοσιογράφων (αν και μάλλον χάρη τους κάνω να κάνω λόγο για αμπαλατοσύνη και όχι για σκόπιμη ιστορική παραποίηση).

Στις πρωινές λοιπόν ειδήσεις του Τρίτου άκουσα σε ένα λεπτό τρία τραγελαφικά:

Η εκφωνήτρια έκανε λόγο (1) για «πανηγύρια στα κατεχόμενα» και (2) για «συνάντηση των ηγετών των δύο κοινοτήτων με τον Μπαν Κι Μουν» και (3) μίλησε για την ανακήρυξη του ψευδοκράτους όχι μιλώντας για «ανακήρυξη του ψευδοκράτους», αλλά για «αποσχιστική απόπειρα»!

Το ότι στο ΡΙΚ δεν έχουν ιδέα ούτε από σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας ούτε από Ιστορία, αυτό είναι γνωστό. Όταν όμως η ορολογία που περνά ανεπαίσθητα στο υποσυνείδητο του λαού υποβάλλεται λόγω σκοπιμοτήτων και μας απειλεί (έστω κι αν κάποιοι υποτιμούν τη σημασία της), τότε είναι απαραίτητο ο κόσμος ν’ αντιδράσει!

1. Με ύφος υποτιμητικό, η εκφωνήτρια του Τρίτου είπε πως στα κατεχόμενα ετοιμάζουν «πανηγύρια» για την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Εμείς όμως κάναμε «πανηγυρισμούς» για την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας! Πότε επιτέλους θα το αντιληφθούμε πως εμείς είμαστε για τα πανηγύρια, που κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας και παίζουμε με τις λέξεις;

Και αφού στο ΡΙΚ τους αρέσει να παίζουν με τις λέξεις και γνωρίζουν τη διαφορετική υφή και σημασία τους, ας μας εξηγήσουν και τα εξής:

2. Δε φτάνει που με το σύνταγμα του 1960 η τουρκική μειονότητα μετατράπηκε σε «τουρκοκυπριακή κοινότητα», γιατί τον τελευταίο καιρό ο κατοχικός ηγέτης έγινε από τα κυπριακά ΜΜΕ και τους Κύπριους πολιτικούς «ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας»; Και γιατί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας υποβιβάστηκε σε «ηγέτη της ελληνοκυπριακής κοινότητας»; Όταν λοιπόν εμείς οι ίδιοι εξισώνουμε την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία με το κατοχικό καθεστώς, γιατί έχουμε παράπονο, όταν οι ξένοι κάνουν το ίδιο;

(Εξίσου παράλογο είναι βέβαια το ότι τη μια μέρα κάποιοι πολιτικοί μας έχουν επίσημες συναντήσεις με τους «αρχηγούς των τουρκοκυπριακών κομμάτων», όπως τους ονομάζουν, αλλά την επομένη κάνουν λόγο για ψευδοκράτος! Εμπαίζουν τον κόσμο ή είναι τόσο αμπάλατοι που δεν αντιλαμβάνονται τι κάνουν και τι λένε;)

3. Επίσης, ας μας εξηγήσουν στο ΡΙΚ πώς η ανακήρυξη ενός ψευδοκράτους μετατράπηκε ξαφνικά σε αποσχιστική απόπειρα! Αποσχιστική ήταν η απόπειρα των Τουρκοκυπρίων στις δικοινοτικές ταραχές του 1963-64! Διότι μια απόπειρα ονομάζεται αποσχιστική, όταν υπάρχει ένα ενιαίο κράτος, ενός είδους ομοσπονδία ας πούμε, της οποίας το ένα μέρος προσπαθεί να αποσχιστεί και να ανεξαρτητοποιηθεί! Η Κυπριακή Δημοκρατία όμως έπαψε να είναι ενιαίο κράτος με την τουρκική εισβολή του 1974 και την κατοχή του ενός τρίτου του εδάφους της από την Τουρκία!

Τι κρύβει λοιπόν ο νεοεμφανιζόμενος στο ΡΙΚ όρος; Άγνοια και λάθος χρήση του όρου ή μήπως προσπάθεια, όπως σιγά-σιγά μπήκε στο λεξιλόγιο και τη συνείδησή μας η «τουρκοκυπριακή κοινότητα» και ο «ηγέτης των Τουρκοκυπρίων» και το «κυπριακό πρόβλημα» (και όχι «ζήτημα»), να μπει στη συνείδησή μας και η «αποσχιστική απόπειρα»; Κάτι που βεβαίως μάλλον φαντάζει ως μια προσπάθεια να σβηστεί αργότερα από τη μνήμη μας και η τουρκική εισβολή; Διότι άμα ήταν «αποσχιστική απόπειρα» και όχι ανακήρυξη ψευδοκράτους, αυτό σημαίνει ότι μέχρι τότε υπήρχε ενιαίο κράτος! Άρα, ποια εισβολή έγινε και πότε έγινε; Parlez-vous français?

Το ακόμη τραγικότερο βέβαια είναι πως κάποιοι εξίσου αμπάλατοι πολιτικοί, οι οποίοι είτε προηγουμένως «ενημερώθηκαν» από το ραδιόφωνο του ΡΙΚ είτε ενημερώθηκαν από κάποιους άλλους (μαζί με το ΡΙΚ), βγήκαν μετά στις τηλεοράσεις και μίλησαν για «την κορύφωση των αποσχιστικών, διχοτομικών ενεργειών της Αγκυρας»! Και μετά η τηλεόραση του ΡΙΚ ήρθε στις ειδήσεις των 8.30 να προβάλει τις εν λόγω δηλώσεις των πολιτικών!

Ξέρω, μάλλον φαίνεται πως βλέπω κι εγώ φαντάσματα, αλλά έχω σταματήσει πια να πιστεύω πως οτιδήποτε έχει σχέση με το κυπριακό συμβαίνει τυχαία... Και δυστυχώς το ΡΙΚ έχει χάσει προ πολλού την αξιοπιστία του και το όποιο προκάλυμμα αντικειμενικότητας και ανεξαρτησίας από τους εκάστοτε κυβερνώντες...

ΥΓ. (Άσχετο, αλλά κολλά!) Όσον αφορά τη δήλωση-καταδίκη της ανακήρυξης του ψευδοκράτους από το Χρήστο Στυλιανίδη, ο οποίος έκανε λόγο για «τα φοβικά σύνδρομα του Ελληνισμού» που οδήγησαν το κυπριακό στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, έχω μόνο να παρατηρήσω την υιοθέτηση της ψυχιατρικής ορολογίας (όπως ποιος δεινόσαυρος του τύπου άραγε;) από το βουλευτή του ΔΗΣΥ. Και διερωτώμαι: ποιοι τελικά ασκούν πολιτική; Οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι ή οι... ψυχίατροι;

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Παλιόμαυροι!

Είναι κατά ΜΟΝΟ της «παράνομης μετανάστευσης». Όταν όμως έκαναν... «μαύρο» στο ξύλο τον Πακιστανό στη Μακαρίου, τον είχαν ρωτήσει πρώτα αν είναι «παράνομος»; Όταν χτυπιούνταν με τους ξένους στις Φοινικούδες, τους είχαν πρώτα κάνει έλεγχο αν είναι «παράνομοι»; Είναι ΜΟΝΟ κατά της «παράνομης μετανάστευσης»! Γι’ αυτό εργοδοτούν στις οικοδομές τους Ρουμάνους και Βουλγάρους, αναγκάζοντάς τους να δουλεύουν μες στο λιοπύρι κατακαλόκαιρα [θυμάται άραγε κανείς τον «ξένο» που πέθανε από θερμοπληξία και αφυδάτωση κτίζοντας τη βίλα κάποιου Νεοκύπριου, ο οποίος τώρα ίσως να διαλέγει γρανίτες (εκ κατεχομένων βεβαίως βεβαίως) για τα σαλόνια του;]. Τους εργοδοτούν τους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους, γιατί αυτούς, τους κοινοτικούς, τους αγαπούν και θέλουν να τους βοηθήσουν! Έστω και χωρίς κοινωνικές ασφαλίσεις και χωρίς ασφάλεια εργασίας και χωρίς και χωρίς και χωρίς...

Ναι, είναι ΜΟΝΟ κατά της «παράνομης μετανάστευσης» που διαδηλώνουν αγέρωχοι, έχοντας το θράσος να προτάσσουν εθνικά σύμβολα! Γι’ αυτό και όταν πάνε στην Πλατεία Ελευθερίας να «ψωνίσουν», ζητάνε πρώτα τα χαρτιά των κοριτσιών και μετά τις λιγδώνουν με το βλέμμα και τις βάζουν στ’ αυτοκίνητά τους! Α, το σωστό, σωστό!

Ναι, είναι ΜΟΝΟ κατά της «παράνομης μετανάστευσης» που κόπτονται, διότι αυτοί οι «παράνομοι» τους... κλέβουν το ψωμί! Διότι όλοι αυτοί οι γόνοι νεόπλουτων (πλούτισαν από το ΧΑΚ; από... κτηματομεσιτικά; από... ντεβέλοπινγκ; από καζίνο; από οφ-σορ; από αμπελπούλια; από ευρωπαϊκές... επιδοτήσεις; ποιος ξέρει;) κτύπησαν την πόρτα της γειτόνισσάς τους και της ζήτησαν να τους δώσει δουλειά, να τους αφήσει να καθαρίσουν το αποχωρητήριό της και να ξεχορτίσουν τον κήπο της, για να ξεπληρώσουν τη δόση του δανείου για τη Mercedes τους. Αλλά αυτή τους είπε πως προτιμά την «κοπέλα» της, τη «μαυρού»! Διότι αυτοί οι Νεοκύπριοι γόνοι πήγαν και στον παραδίπλα γείτονα και προσφέρθηκαν να αλλάζουν αυτοί τις πάνες του παππού που μένει στα βοηθητικά (και να υπομένουν ενίοτε και κανένα χούφτωμα από τον... πονηρό παππούλη), για να μαζέψουν λεφτά για την Guess τσάντα που έβαλαν στο μάτι. Αλλά κι αυτός προτίμησε τη «μαυρού» την «κοπέλα» του...

Μας τρώνε τα λεφτά ρεεεε οι ξένοι, ξυπνάτε! Πώς θα πάμε τώρα ταξιδάκι για μπουζούκια το Σαββατοκύριακο εις τας Αθήνας, που δεν μπορούμε να βρούμε μια δουλειά σ’ ένα περίπτερο (ωράριο μεσάνυχτα-έξι το πρωί); Πώς; Ε; Πώς; Αφού οι παλιόμαυροι μας παίρνουν την μπουκιά απ’ το στόμα (ναι ρε, οι Κύπριοι είναι όλοι άσπροι γάλακτος! Δεν ξέρατε ότι με μια βαφή πλατινέ και πέντε ανταύγειες αλλάζει και το χρώμα του δέρματος; Ήντα, σε καμιά δεκαριά χρόνια θα γίνουμε κι όλοι γαλανομάτηδες!).

Και μη βγει κανείς να πει πως πριν 50 χρόνια ήμασταν εμείς οι λαντζέρηδες των αγγλικών εστιατορίων και οι baby-sitters (ή αλλιώς οι «μαύροι») των Άγγλων! Έτερον εκάτερον! Εμείς ήμασταν περίπτωση διαφορετική, εμείς ήμασταν πολιτισμένοι κι αξιοπρεπείς!

Και του μαλάκα που προχτές τραβολογούσε την «παλιομαυρού τη Φιλιππινέζα» στην τουαλέτα, κουνώντας της ένα εικοσάευρω (διότι, ως γνωστόν, όσες έρχονται στην Κύπρο θέλουν να πουληθούν – όλες οι γυναίκες είναι εξάλλου λίγο πουτάνες, πόσο μάλλον οι ξένες!), όχι, της γιαγιάς του μαλάκα αυτού που ξενιτεύτηκε μικρή στην Αγγλετέρα δεν της κούνησε ποτέ κανείς Εγγλέζος μια αγγλική λίρα, για να του κάτσει! Ποτέ! Διότι η γιαγιά του, που καθάριζε κι αυτή τουαλέτες και πρόσεχε τα κακομαθημένα μπάσταρδα του καθενός, η γιαγιά του αυτού ήταν κυρία! Δεν ήταν «παλιομαυρού»!

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Άστε το πανεπιστήμιο έξω από την πολιτική!!

Δε γνωρίζω για τις σχέσεις του οποιουδήποτε αντιπρύτανη ή υποψήφιου πρύτανη με την οποιαδήποτε παράταξη, θα ήταν όμως καλύτερα, αντί να επιμένουμε να μένει το Πανεπιστήμιο Κύπρου εγκλωβισμένο σε στενοκέφαλες πρακτικές που θυμίζουν σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, να βοηθούσαμε στην πρόοδό του, στον εξανθρωπισμό του, στον εκμοντερνισμό του! Ναι, η ευνοϊκή μεταχείριση χάριν σκοπιμοτήτων είναι καταδικαστέα, η ανθρώπινη όμως αντιμετώπιση των φοιτητών είναι απαραίτητη! Και στο κάτω-κάτω της γραφής, κύριε Θεμιστοκλέους, με τη στάση σας αυτή δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να στηρίζετε την κομματικοποίηση του Πανεπιστημίου! Γιατί δεν αφήνετε όλοι σας, ένθεν και ένθεν, την εκπαίδευση έξω από τα κομματικά σας τεφτέρια;

«Από πού κι ως πού στρατιώτες χωρίς απολυτήριο από την ΕΦ ή χωρίς να απαλλαχτούν νόμιμα από αυτήν (ορισμένοι μάλιστα βρίσκονταν μόλις στον τρίτο μήνα της θητείας τους), βρέθηκαν να φοιτούν στο Πανεπιστήμιο, όταν οι χιλιάδες συνομήλικοί τους, για να εγγραφούν βάσει της νομοθεσίας, έπρεπε πρώτα να υπηρετήσουν τη θητεία τους;», αναφέρεται στο τέταρτο σημείο που θίγει ο βουλευτής. Και τι ζόρι τραβάς, κύριε Θεμιστοκλέους, αν κάποιοι στρατιώτες παρακολουθούν τα μαθήματά τους στο Πανεπιστήμιο και ταυτόχρονα υπηρετούν το στράτευμα; Σε όλο τον κόσμο δηλαδή γίνεται να επιλέγεται η μερική (part-tıme) φοίτηση, αλλά στην Κύπρο όχι; Αν ένας δόκιμος λόγου χάριν αντί να επιστρέφει στο σπίτι του το απόγευμα και να βγαίνει μετά και να μπεκρουλιάζει ως το πρωί, παρακολουθεί κάποια μαθήματα στο Πανεπιστήμιο και μετά επιστρέφει στο σπίτι του, για να διαβάσει, εσένα τι σε ενοχλεί; Θέλετε μήπως να μας πείτε εμμέσως πως κάποιοι νέοι τυγχάνουν ιδιαίτερης μεταχείρισης στο στρατό και φεύγουν από το στρατόπεδο για να πάνε στα μαθήματα; Ε, καλά κάνουν! Επειδή δηλαδή εσείς «αξιότιμοι» πολιτικοί μας δε λύνετε το κυπριακό, για να μπορείτε μετά να λαϊκίζετε και να κερδίζετε ψήφους, πρέπει οι νέοι να χάνουν άδικα δύο χρόνια από τη ζωή τους; Πρέπει να χάνουν την επαφή με τα βιβλία, να ξεχνούν όσα έμαθαν στο σχολείο και να καθυστερούν δύο χρόνια να μπουν στην αγορά εργασίας;

Όσον αφορά το τρίτο σημείο που αναφέρεται στο άρθρο, κύριε Θεμιστοκλέους, αν διαβάζατε τους κανονισμούς του Πανεπιστημίου, θα αντιλαμβανόσασταν πως, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και αφού πάρουν την απαιτούμενη άδεια, οι φοιτητές μπορούν να παρακολουθήσουν περισσότερα από τα προβλεπόμενα μαθήματα και να συμπληρώσουν περισσότερες από 42 μονάδες!

Όσον αφορά το πρώτο σημείο που αναφέρεται στο άρθρο, γιατί δηλαδή ένας φοιτητής να μη δικαιούται να πάρει περαιτέρω παράταση του χρόνου φοίτησής του; Μπορεί να είχε το οποιοδήποτε πρόβλημα και να μην κατάφερε τα προηγούμενα έτη να παρακολουθήσει κανονικά τα μαθήματά του! Μπορεί να ήταν άρρωστος αυτός ή κάποιο μέλος της οικογένειάς του, μπορεί να είχε κατάθλιψη, μπορεί να είχε ερωτική απογοήτευση! Πρέπει δηλαδή να τον σταυρώσουμε και να του στερήσουμε το δικαίωμα να πάρει πτυχίο;

Πολίτης, 3/11/2010

Μικελλίδη, βοήθειαααααα!!!!!!!!!!!!!

Ρεεεε!!!! Έναν ψυχίατρο για τους πιλότους τις Eurocypria, πέρκι και πετάσουν για Μόσχα!!!! Μικελλίδη, βοήθειαααααα!!!!!!!!!!!!! Η κακή τους ψυχολογία δεν τους επιτρέπει να πετάσουν!!!

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Οι αγγλικές... μέθοδοι ανάκρισης


Humiliate, strip, threaten: UK military interrogation manuals discovered
Exclusive: Methods devised in secret in recent years may breach international law

Manuals tell British interrogators the use of plastic handcuffs is essential to intimidate and disorientate prisoners

The British military has been training interrogators in techniques that include threats, sensory deprivation and enforced nakedness in an apparent breach of the Geneva conventions, the Guardian has discovered.

Training materials drawn up secretly in recent years tell interrogators they should aim to provoke humiliation, insecurity, disorientation, exhaustion, anxiety and fear in the prisoners they are questioning, and suggest ways in which this can be achieved.

One PowerPoint training aid created in September 2005 tells trainee military interrogators that prisoners should be stripped before they are questioned. "Get them naked," it says. "Keep them naked if they do not follow commands." Another manual prepared around the same time advises the use of blindfolds to put prisoners under pressure.

A manual prepared in April 2008 suggests that "Cpers" – captured personnel – be kept in conditions of physical discomfort and intimidated. Sensory deprivation is lawful, it adds, if there are "valid operational reasons". It also urges enforced nakedness.

More recent training material says blindfolds, earmuffs and plastic handcuffs are essential equipment for military interrogators, and says that while prisoners should be allowed to sleep or rest for eight hours in each 24, they need be permitted only four hours unbroken sleep. It also suggests that interrogators tell prisoners they will be held incommunicado unless they answer questions.

The 1949 Geneva conventions prohibit any "physical or moral coercion", in particular any coercion employed to obtain information.

The revelations come after the Guardian published US military documents leaked to the whistleblowing website WikiLeaks revealing details of torture, summary executions and war crimes in Iraq.

All the British classified training material was produced after the death of Baha Mousa, the Iraqi hotel receptionist tortured to death by British troops in Basra in September 2003. Some of it was created after a UK army inquiry into the abuse of Iraqi civilians concluded, in January 2008, that while a number of cases had been a cause for "professional humility", ill-treatment had not been endemic.

The leak of the material comes at a time when British military detention and interrogation practices are coming under increasing scrutiny.

Last month the Guardian reported that British soldiers and airmen have been suspected of responsibility for the murder and manslaughter of Iraqi civilians in addition to Mousa. The victims include a man who was allegedly kicked to death on board an RAF helicopter, another who was shot by a soldier of the Black Watch after being involved in a traffic incident, and a 19-year-old who drowned after allegedly being pushed into a river by soldiers serving with the Royal Engineers.

Next month, at the high court in London, lawyers representing more than 100 Iraqis who were held and interrogated by British forces, between the March 2003 invasion and April 2007, will argue that there is compelling evidence that they were tortured in a systematic manner.

The abuse, documented by a team of lawyers led by a Birmingham solicitor, Phil Shiner, includes 59 allegations of detainees being hooded, 11 of electric shocks, 122 of sound deprivation through the use of earmuffs, 52 of sleep deprivation, 131 of sight deprivation using blackened goggles, 39 of enforced nakedness and 18 allegations that detainees were kept awake by pornographic DVDs played on laptops.

At a preliminary hearing, a high court judge said it appeared to be accepted by the MoD that there were "arguable cases of ill-treatment" and added: "It appears also to be accepted that there is an arguable case of something systemic."

The court is not thought to be aware of the recent training material seen by the Guardian, however.

This material was created for the instruction of "tactical questioners", who conduct initial interrogations of prisoners of war, as well for the instruction of servicemen and women from all three branches of the armed forces who conduct "interrogation in depth".

The courses were run by interrogators operating within a military unit known as F Branch, part of the Joint Services Intelligence Organisation (Jsio), at the Jsio's Bedfordshire headquarters.

One PowerPoint aid, entitled Any Questions?, explains that the techniques have been developed over decades by British military interrogators serving in Borneo, Malaya, South Arabia, "Palastine" (sic), Cyprus and Northern Ireland. It explains that interrogators have faced "adverse pulicity (sic), investigations and problems" in the past. During operations in Cyprus in the 1950s, it says, such problems were created by members of parliament, and in Aden by the International Committee of the Red Cross. In northern Oman, trainees are informed, the problems were created by "our own side!".

Interrogators are advised to find a discreet place to conduct interrogations, preferably somewhere that looks "nasty". Shipping containers are said to be ideal places that offer "privacy for TQ and Interrogation sessions". The chosen location should always be "out of hearing" and "away from media".One of the documents states: "Torture is an absolute No No." However, it then goes on to recommend methods of ill-treatment that can be employed by interrogators.

Prisoners should be "conditioned" before questioning, with conditioning defined as the combined effects of self-induced pressure and "system-induced pressure". Harsh questioning – or "harshing" – in which an interrogator puts his face close to the prisoner, screaming, swearing and making threats, is recommended as a means to provoke "anxiety/fear". Other useful responses include "insecurity", "disorientation" and "humiliation".

The training material recommends that after a prisoner's clothes are removed, the interrogator ensures he is searched behind his foreskin and that his buttocks are spread. This is part of the conditioning process, rather than as a security measure. One section of the training course is entitled "positional asphyxiation – signs and symptoms".

Baha Mousa is thought to have died from positional asphyxiation caused by a soldier kneeling on his back and then pulling backwards on the hood that was over his head. Mousa also suffered 93 separate injuries while undergoing "tactical questioning" by soldiers of the 1 Battalion Queen's Lancashire Regiment.

Addressing the legal status of detainees who may later face prosecution, the material states: "Let the judicial process deal with them after you have finished."

Asked about the training material, an MoD spokesperson said: "The Baha Mousa inquiry is examining in detail the MoD's current detention practices, including the training of tactical questioning and interrogation and the MoD has given evidence on this subject. This evidence is a matter of public record and it would be inappropriate for us to comment further outside that forum. We are committed to learning all possible lessons from the inquiry and are giving it our full support."

Much of next month's high court hearing is expected to focus on the operations of the JSIO's training unit once it was deployed to Iraq to conduct interrogations of Iraqis. It operated secretive interrogation facilities known as Joint Field Intelligence Teams (Jfits), located inside prisoner-of-war camps. The Jfits had their own guard forces, and refused to take orders from the officers responsible for the main camps.

The commanding officer of the first Jfit established by the British military at Umm Qasr, just north of the Kuwaiti border, was a lieutenant commander in the Royal Navy, while most of his interrogators were reservists who had been mobilised shortly before the invasion.

According to evidence heard by the public inquiry into the death of Baha Mousa, a number of British officers complained about the mistreatment of detainees at this Jfit facility. One officer told the inquiry he saw about 30 Iraqis who had been forced to kneel in stressful positions, under the sun, with their hands cuffed behind their backs and sandbags over their heads. Some of those officers who complained said they believed the treatment to be inhumane and illegal, while others said it would damage the British military's reputation.

One lieutenant colonel told the inquiry he took the view that photographs of the mistreatment "would be extremely detrimental to our image", and recommended that a screen be placed around the Jfit facility "so that practices which might alienate the local population were not publicly exposed".

Αλλού τρών’ καλύτερα!

Σύμφωνα με την Guardian, η Κύπρος είναι η 28η «διαφανέστερη» χώρα παγκοσμίως μαζί με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα! Έχει δηλαδή τα 28α χαμηλότερα ποσοστά διαφθοράς στο δημόσιο τομέα, με βαθμό 6,3/10! Δεν παίρνουμε Άριστα, αλλά και το Λίαν Καλώς νομίζω πρέπει να μας ικανοποιεί... Δεδομένου μάλιστα του ότι η θέση μας βελτιώθηκε κατά 7 θέσεις από το 2008. Ευχαριστούμε Πρόεδρε! Η εκλογή σου όντως σηματοδότησε μια νέα εποχή!

(Μάλλον βέβαια οι της Transparency International δεν πληροφορήθηκαν ακόμα για τα δόντια του Παπασάββα, γι’ αυτό σσσσσς, μην πέσουμε στο Καλώς του χρόνου!)



Ο Κ. Π. Καβάφης επιστρέφει στην Αθήνα

 
Tης Όλγας Σελλά


Eνα χρόνο πριν, έμοιαζε με τρελό όνειρο. Eνα από τα πιο παλιά νεοκλασικά σπίτια της Aθήνας, η οικία Kωλέττη, στην οδό Πολυγνώτου 13 στην Πλάκα, επελέγη να στεγάσει το Mουσείο Kαβάφη. Tο κτίριο είναι ιδιοκτησίας υπουργείου Πολιτισμού, το Σπουδαστήριο Nέου Eλληνισμού, που κατέχει το αρχείο Kαβάφη, θα φρόντιζε για τη διαμόρφωση του νέου μουσείου, και το Tαχυδρομικό Tαμιευτήριο είχε κάνει τη γενναιόδωρη χορηγία.

Aπό την περασμένη Παρασκευή, αυτό το όνειρο άρχισε να μη φαίνεται και τόσο μακρινό. O διευθυντής του Σπουδαστηρίου Nέου Eλληνισμού, Mανόλης Σαββίδης, κάλεσε τους δημοσιογράφους και παρουσία του υπουργού Πολιτισμού και Tουρισμού, Παύλου Γερουλάνου, ανακοίνωσε ότι ήδη έχουν ολοκληρωθεί οι γραφειοκρατικές διατυπώσεις και πλέον ξεκινούν οι κατασκευαστικές εργασίες στην οικία Kωλέττη. Tο Σπουδαστήριο Nέου Eλληνισμού, που διαχειρίζεται το αρχείο Kαβάφη, έκανε όλες τις σχετικές μελέτες για τη σωστή αποκατάσταση του κτιρίου και τη μετατροπή του σ’ ένα σύγχρονο εκθεσιακό χώρο, χωρίς να αλλοιωθεί η διατηρητέα φυσιογνωμία της οικίας Kωλέττη. Tο πλάνο είναι, σε ενάμιση χρόνο από σήμερα, να λειτουργεί, κάτω από την Aκρόπολη, ένα σύγχρονο και μοναδικό μουσείο.

O υπουργός Πολιτισμού και Tουρισμού αναφέρθηκε στη μοναδικότητα και την αυθεντικότητα του K. Π. Kαβάφη –«ό,τι είναι αυθεντικό δεν μπαίνει σε σύνορα»– και, κυρίως, ότι αυτό το μουσείο είναι μια «σύμπραξη του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα και των χορηγών. O πολιτισμός μπορεί να μην είναι μόνο κρατικοδίαιτος», συμπλήρωσε.

O Mανόλης Σαββίδης, αμέσως μετά, φανερά συγκινημένος και εξαιρετικά χαρούμενος με την εξέλιξη των πραγμάτων, μίλησε για τη μεγάλη κληρονομία που έφτασε στα χέρια του και τον τρόπο που αποφάσισε να την αξιοποιήσει, δίνοντάς μας μια πρώτη γεύση όσων θα φιλοξενήσει η ανακαινισμένη οικεία Kωλέττη: «Δεν θέλουμε ένα μουσείο στατικό, βαρετό, αλλά ένα μουσείο του 21ου αιώνα».

Eτσι, σ’ αυτό το μοναδικό νεοκλασικό σπίτι θα στεγαστεί ερευνητικό κέντρο και εργαστήριο συντήρησης, προσβάσιμο μόνο στους ερευνητές και τους μελετητές του Kαβάφη. Mε τη βοήθεια των πολυμέσων και με οδηγό τη διαδραστική απεικόνιση θα προσεγγίσουν οι επισκέπτες την εποχή του Aλεξανδρινού ποιητή. Θ’ ακολουθήσει δωμάτιο με τεκμήρια από την πόλη της Aλεξάνδρειας, από την οικογένειά του και από τα χρόνια που έζησε, με τη συμβολή του Mορφωτικού Iδρύματος της Eθνικής Tραπέζης και του EΛIA.

Tη σκυτάλη θα πάρει η αίθουσα των ποιημάτων του, που δεν θα παραμείνει στην προφανή παρουσίαση του γραπτού λόγου. Tα πραγματικά έπιπλα του K. Π. Kαβάφη, που μαζί με τα χειρόγραφά του πέρασαν στα χέρια του κληρονόμου του Kαβάφη, του Aλέκου Σεγκόπουλου, κι από εκεί στην κατοχή του Γ. Π. Σαββίδη, θα περιμένουν τους επισκέπτες του Mουσείου στην επόμενη αίθουσα. H διαδρομή μας στον κόσμο του Kαβάφη θα κλείνει με την έκθεση της νεκρικής του μάσκας.
Φυσικά, όπως σε κάθε σύγχρονο μουσείο, θα υπάρχει πωλητήριο και καφέ, ενώ στον εντυπωσιακό κήπο της οικίας Kωλέττη θα φιλοξενούνται εκδηλώσεις.

Tο Mουσείο Kαβάφη δεν θα έχει μόνο τη φυσική του παρουσία στην Πλάκα, αλλά και τη διαδικτυακή του, με site σε πολλές γλώσσες, αφού οι ήδη υπάρχοντες ιστότοποι στο Σπουδαστήριο, στα ελληνικά και στα αγγλικά, δέχονται περίπου 15 χιλιάδες επισκέψεις τον μήνα ο καθένας.

Kαι, φυσικά, από έναν τέτοιο οργανισμό δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι εκδόσεις.

Kάποιες από αυτές θα κυκλοφορήσουν πριν ανοίξει το νέο μουσείο, είτε από το Σπουδαστήριο είτε από τις εκδόσεις «Iκαρος».

Oπως το λεξικό που επιμελήθηκε ο Mιχάλης Πιερρής, ένας από τους μαθητές του Γ. Π. Σαββίδη, ένα ιδιόρρυθμο λεξικό με ασυνήθιστες ή συνηθισμένες λέξεις τις οποίες συνέλεγε ο ίδιος ο ποιητής, που αποτελούσε το δικό του οπλοστάσιο, που ήθελε όμως να μοιραστεί με άλλους». Kαι μας υποσχέθηκε ότι θα βγει σύντομα από τον «Iκαρο» η αλληλογραφία Kαβάφη - Φόστερ.

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Τα δόντια του Παπασάββα, τα χέρια του Πατσαλίδη και η γλώσσα του «Πολίτη»

Γράφει ο σημερινός «Πολίτης» σε δύο σημεία:
Α. Τα δόντια του Άκη, σελ.5:
«Μπορούμε κι εμείς;
Και χθες, όπως και προχθές, δημόσιοι υπάλληλοι και κάποιοι αξιωματικοί της αστυνομίας επικοινώνησαν με τον «Π» και έθεσαν το ερώτημα κατά πόσον μπορούν να υποβάλουν αίτηση κάλυψης των εξόδων τους για εμφυτεύματα δοντιών, όπως έγινε στην περίπτωση του κ. Άκη Παπασάββα. Κάποιοι μάλιστα μας ανέφεραν ότι μετέβησαν σε χώρες του εξωτερικού, όπως η Συρία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία, όπου προέβησαν σε ανάλογες επεμβάσεις τοποθέτησης εμφυτευμάτων δοντιών, και διερωτήθηκαν αν δικαιούνται να επιβαρύνουν τα δημόσια ταμία με τα έξοδα που έκαναν, τα οποία μάλιστα είναι πολύ λιγότερα από τις 17.000 ευρώ που στοίχισε η θεραπεία του κ. Παπασάββα, ενός από τους πλέον υψηλόμισθούς κρατικούς αξιωματούχους. Εμείς τους παραπέμψαμε στο υπουργείο και αναμένουμε το αποτέλεσμα από την εξέταση του αιτήματός τους.»


Β. Θου Κύριε, σελ. 10:
«Ίνδαλμα ανάμεσα σε 40.000 δημόσιους υπαλλήλους έχει γίνει αυτές τις μέρες ο Άκης Παπασάββας με τα εμφυτεύματά του. Έως τώρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι γνώριζαν ότι οι οδοντιατρικές υπηρεσίες του Δημοσίου τους κάλυπταν για εξαγωγές και σφραγίσματα. Σήμερα πλέον όλοι γνωρίζουν ότι μπορούν να ζητήσουν πλήρη οδοντιατρική κάλυψη για τους ίδιους και για τα ασφαλισμένα παιδιά τους. Εάν το Υπουργείο Υγείας έχει εγκρίνει 17 χιλιάδες για τον κ. Παπασάββα, γιατί να μην εγκρίνει ανάλογα ποσά για τον κάθε δημόσιο υπάλληλο, ο οποίος μάλιστα παίρνει στα σίγουρα από τις 100.000 ευρώ το χρόνο που εισπράττει ο κ. Παπασάββας; Και βεβαίως, γιατί να μείνουμε μόνο στα εμφυτεύματα; Τα παιδιά όλων των δημοσίων υπαλλήλων πληρώνουν χιλιάδες ευρώ για ορθοδοντικές επεμβάσεις. Ο κ. Παπασάββας άνοιξε δρόμο και για τα παιδιά, αφού μετά το επίτευγμα του εισαγγελέα όλοι θα έχουν δωρεάν και απρόσκοπτη οδοντική θεραπεία. Το πρόβλημα βέβαια θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο Χαρίλαος Σταυράκης και τα ταμεία του Κράτους, αλλά ας μην στενοχωριέται. Εκλογές έχουμε, ο λαός θέλει δόντια και ο Πρόεδρος δεν θέλει ένα λαό φαφούτη!»


Εγώ λοιπόν η αδαής έχω να κάνω κάποιες παρατηρήσεις.
Όσον αφορά το πρώτο κομμάτι:
  1. Ναι ρε, πιστέψαμε! Ναι, οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αμπάλατοι και δεν ξέρουν ότι τέτοιες επεμβάσεις δεν καλύπτονται από τις ασφάλειες ούτε του δημόσιου ούτε του ιδιωτικού τομέα! Εσάς τους παντογνώστες φωστήρες περίμεναν να τους το πείτε! Γι’ αυτό και σας πήραν τηλέφωνο εσάς που τα ξέρετε όλα να τους λύσετε τις απορίες! Διότι, και στην απίθανη περίπτωση που η κοινή λογική τους δε δουλεύει και δεν ήξεραν τι δικαιούνται και τι όχι, είναι τόσο χαμηλός ο δείκτης νοημοσύνης των δημοσίων υπαλλήλων, που δεν σκέφτηκαν οι καημένοι να πάρουν τηλέφωνο κατευθείαν στην πηγή να μάθουν! Έλεος πλέον κύριοι του Πολίτη, που όλο μπαρούφες γράφετε και νομίζετε ότι ο κόσμος μασά! Γράψτε και τίποτα που να μην το γέννησε η φαντασία σας πια! Σας πήραν λέει τηλέφωνο! Απορώ τι άλλες μπούρδες θα γράψετε!
Όσον αφορά το δεύτερο κομμάτι:

  1. Εγώ προσωπικά δεν γνωρίζω κανένα δημόσιο υπάλληλο που να μην κατέκρινε την πράξη αυτή του Άκη Παπασάββα. Εσείς τώρα πώς καταλάβατε ότι έγινε ίνδαλμά τους, δεν ξέρω!
  2. «Σήμερα πλέον όλοι γνωρίζουν ότι μπορούν να ζητήσουν πλήρη οδοντιατρική κάλυψη για τους ίδιους και για τα ασφαλισμένα παιδιά τους [...] μετά το επίτευγμα του εισαγγελέα όλοι θα έχουν δωρεάν και απρόσκοπτη οδοντική θεραπεία». Αντιθέτως με σας που μόνο να λαϊκίζετε και να κινδυνολογείτε ξέρετε, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν ούτε την ψευδαίσθηση ούτε την παράλογη απαίτηση να αποτελέσουν κεκτημένο τους οι παρατυπίες και παρανομίες κάποιων!
  3. Απορώ γιατί μέμφεστε τον Άκη Παπασάββα και τις απολαβές του και γιατί τα βάζετε με τους δημόσιους υπαλλήλους. Εσείς δεν εργοδοτείτε άτομα που εργάζονται στο δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα; Μάλιστα οι κακές γλώσσες λένε πως ένα από τα σημαντικότερα στελέχη της εφημερίδας σας, εκτός από τον διόλου ευκαταφρόνητο μισθό του δημοσίου που παίρνει, λαμβάνει και από την εφημερίδα σας αδήλωτο (μαύρα δηλαδή, κάτω από το τραπέζι) ένα ποσό που ανεβάζει τις απολαβές του πολύ πιο υψηλά από αυτές του κ. Παπασάββα! Οπόταν, γιατί δεν φροντίζετε κι εσείς να συμβάλετε στην πάταξη της φοροδιαφυγής (που είναι πολύ μεγαλύτερη πληγή για την κυπριακή οικονομία απ’ ό,τι το κρατικό μισθολόγιο) αρχίζοντας εκ των έσω, αλλά κατηγορείτε μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους των 1.800 και 2.000 ευρώ; Φτάνει πια με την υποκρισία σας!
  4. Τέλος, και όσον αφορά τις ευθύνες για το δοθέν στον κ. Παπασάββα ποσό, εγώ η αφελής έχω μια απορία: ο κ. Παπασάββας το ζήτησε το ποσό. Το υπουργείο γιατί του το έδωσε; Και αφού, όπως γράφετε, τα μέλη του ιατρικού συμβουλίου σας διαβεβαίωσαν πως η γνωμάτευσή τους ήταν αρνητική, ποιος έδωσε οδηγίες το ποσό αυτό να καταβληθεί στον κ. Παπασάββα; Οι κλητήρες του υπουργείου; Δε νομίζω! Οπόταν, γιατί δεν αναφέρεστε και στις ευθύνες του ίδιου του υπουργού; Να πιστέψω δηλαδή ότι φεύγουν 17.000 ευρώ από το κονδύλι του Υπουργείου Υγείας και ο κ. Πατσαλίδης δε διερωτήθηκε ποτέ τι απέγιναν; Τόσο ανίκανος είναι πια;
  5. Από την άλλη, θα ήταν παράδοξο κάποιος να σκεφτεί πως, αφού (όπως έχετε οι ίδιοι γράψει) στο υπουργείο γνώριζαν από την προηγούμενη μέρα για το θέμα που θα βγάζατε, να φρόντισαν οι ίδιοι (και εννοώ οι κεφαλές, υπουργός, γενικοί διευθυντές κλπ!) να εξαφανιστούν τα έγγραφα; Γιατί, κύριοι του «Πολίτη», δε γράφετε και για την πιθανή ανάμειξη στο σκάνδαλο του ίδιου του υπουργού; Ή μήπως το γλείψιμο δε σας αφήνει, μπας και χάσετε τις πηγές σας; Θέλετε από τη μια να πλήξετε (έστω κι εμμέσως αρχικά) τον Χριστόφια, βγάζοντας σκάνδαλα συνεργατών κι ευνοούμενών του, αλλά από την άλλη αφήνετε στο απυρόβλητο τους πολιτικά υπεύθυνους γι’ αυτό το σκάνδαλο;
Και δια στήριξην του τελευταίου ισχυρισμού μου, παραθέτω απλά ένα μικρό παραπολιτικό που δημοσιεύσατε την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου, μια μέρα δηλαδή πριν τη δημοσίευση του σκανδάλου με τον Άκη Παπασάββα, στη σελίδα 12, και το οποίο υπογράφει, αν δεν κάνω λάθος ένας εκ των συντακτών του ρεπορτάζ των δοντιών του Παπασάββα:

«Δεν κατεβαίνει ο Χρίστος Πατσαλίδης
Το όνομα του υπουργού Υγείας, Χρίστου Πατσαλίδη, έχει ακουσθεί και στις τελευταίες ευρωεκλογές. Τελευταία άρχισε να ακούεται και για τις επικείμενες βουλευτικές. Οι πληροφορίες της στήλης, οι οποίες έχουν διασταυρωθεί, λένε οριστικά ότι ο Χρίστος Πατσαλίδης δεν ενδιαφέρεται να διεκδικήσει βουλευτική έδρα (με το ΔΗΚΟ), ούτε στην επαρχία Λευκωσίας ούτε στην επαρχία Πάφου. Το γράφουμε αυτό για να μπορέσουν οι υπόλοιποι δηκοϊκοί υποψήφιοι βουλευτές να κάνουν τους σχεδιασμούς τους. φυσικά, το περιβάλλον του νυν υπ. Υγείας δεν αποκλείει ότι στο μέλλον ο Χρ. Πατσαλίδης θα διεκδικήσει θέση αιρετού αξιωματούχου. Για τις βουλευτικές του 2011 είναι που βάζει τέλος στη φημολογία.
σπα»



Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

«Δημοσιογράφοι» συνεχίζουν την ευνοϊκή προώθηση της cyta

Θυμάστε το θέμα με τους δύο «γνωστούς» δημοσιογράφους και την ύποπτη σχέση τους με τη cyta, που απασχόλησε το καλοκαίρι την επικαιρότητα; Θέμα που υποτίθεται πως η Ένωση Συντακτών θα εξέταζε, αφού η επί πληρωμή παροχή υπηρεσιών προς τον ημικρατικό οργανισμό (και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του με βήμα τα φύλλα των δύο εφημερίδων) έρχεται σε αντίθεση με την περιβόητη (αλλά στην Κύπρο ανύπαρκτη) δημοσιογραφική δεοντολογία.

Ιδού λοιπόν πως ο «Πολίτης» επιλήφθηκε του θέματος, ιδού και πώς η Ένωση Συντακτών «ερεύνησε» το θέμα...


Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Ουά, ουά, ουά, ουά!!!


Δανεισμένο από τον εξαίρετο σκιτσογράφο Θανάση Παπασπυρόπουλο, του οποίου τα σκίτσα δε χρειάζονται λόγια.

Οι στόκοι των γηπέδων


Μπράβο φίλε, τα θερμά μου συγχαρητήρια. Και εις ανώτερα! Έχω μόνο μια απορία: έχεις ποτέ αναλογιστεί πόσα κόστισες στο ελληνικό κράτος; Εσύ ως άτομο μόνο; Μόνο τα βιβλία που πήρες καθ’ όλη τη διάρκεια των μαθητικών σου χρόνων, τα οποία στέλλονταν από τη χώρα της οποίας τη σημαία έκαψες (αν και αμφιβάλλω πολύ αν τα άνοιξες ποτέ, τέτοιος στόκος που είσαι), μόνο αυτά τα βιβλία, έχεις κάνει ποτέ τον υπολογισμό να δεις πόσα κοστίζουν; Και δε θα μιλήσω ούτε για το τι χρωστάς στον ελληνικό πολιτισμό (διότι προφανώς δεν έχεις ΙΧΝΟΣ πολιτισμού μέσα σου) ούτε για το ότι μιλάς ελληνικά (αν ξέρεις βέβαια να αρθρώνεις οποιαδήποτε λέξη πέραν των άναρθρων κραυγών που βγάζουν ΖΩΑ σαν και σένα) ούτε για το ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές σου μορφώνονταν μέχρι πρότινος ΔΩΡΕΑΝ στην Ελλάδα (αφού πιθανόν να κοιμόσουν μέσα στην τάξη και να μην τους άκουσες ποτέ) ούτε για τίποτα άλλο. Καθαρά λογιστικά σε ρωτώ: έστω και ένα ευρώ να κόστισε το κάθε βιβλίο που πήρες στα μαθητικά σου χρόνια, μπορείς να κάνεις την πρόσθεση να μας πεις πόσα χρωστάς στο ελληνικό κράτος;

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Ο βοσκός που έγινε μουχτάρης

Μια φορά τζι έναν τζαιρόν ήταν ο Δημητρός (à la Αίγια Fuxia). Ομολογουμένως πολλά καλός βοσκός ο Δημητρός. Ο τζύρης του άφηκεν του δέκα τσουρούες, τες οποίες εκληρονόμησεν που το δικό του τζύρη. Αλλά ο Δημητρός είχεν τον τρόπον του, τζιαι τες δέκα τσουρούες έκαμέν τες τριάντα. Τζιαί αγαπούσαν τον οι τσουρούες του. Ετάιζεν τες, επότιζεν τες, εγάλευκέν τες με αγάπη, ελάλεν τους «έλα τσουρούα μου να φάεις» τζιαί τζείνες εβουρούσαν. Εκληρονόμησεν τζιαί η γεναίκα του πέντε όρνιθες τζιαί έναν πετεινόν, τζιαί είχαν τες να τους κάμνουν γιόρκιν αυκά. «Πίριπιριπίριπίρι» ελάλεν τους, τζιαί τζείνες εβουρούσαν να φάσιν.

Είδαν τον οι χωρκανοί του ήντα μαλακτός τζιαί άξιος ήταν τζιαί ήντα καλούς τρόπους είχεν με τα κτηνά του, τζιαί αποφασίσαν να τον κάμουν μουχτάρην. Ο Δημητρός εδέκτηκεν. Πάντα ήθελεν να γίνει ο μουχτάρης του χωρκού, να βάλει γραββάταν τζιαί να κορτώνει μες στους μαχαλάες. Εγόρασεν τζιαί γάρον, για να πηαίννει στο κεφαλοχώριν της περιοχής να συζητά με τους άλλους μουχτάρηες για τα προβλήματα της υπαίθρου, για την αναβροχιάν και τους κούφιους σπόρους τζιαί τα λοιπά. Τζιαί έφκαλέν τον «Στέφον» το γάρο του, γιατί είχεν απωθημένο που εν έκαμεν γιούες να φκάλει το όνομα του τζύρη του. «Μπρρρρ Στέφο μου», ελάλεν του γάρου του, τζιαί τζείνος εξεκίναν. «Σσιόοο Στέφο μου», ελάλεν του γάρου του τζιαί τζείνος εσταμάταν. Τζιαί ένιωθεν ότι είχεν ολόκληρον Βόλβο!

Τελοσπάντων, μια μέρα πέμπουν του Δημητρού του μουχτάρη μήνυμα που τη χώρα να πάει στη σύσκεψη των μουχταρέων τζιαί των δημάρχων, να συντύχουσιν για τα προβλήματα του τόπου τους. Καβαλλά τον γάρον του τον Στέφον τζιαί κατεβαίνουν αντάμα εις τη χώρα. Μόλις εμπήκεν της χώρας ο Δημητρός έμεινεν με το στόμα ανοιχτό τζιαί εποθαύμαζεν τα τριώροφα σπίθκια τζιαί τα μόλλ τζιαί τους διπλούς τους δρόμους. «Ήντα καλά να είχεν τζιαί το χωρκόν μου ποτούτα», εσκέφτηκεν.

Λάου λάου, με τα μάθκια δεκατέσσερα μεν τον πατήσει κανέναν αυτοκίνητο, πάει καβάλλα στο γάρο του στο δημαρχείο, δίπλα που μιαν κολύμπαν που επέτασσεν νερόν ίσια πάνω, τη «δεξαμενήν» όπως του την είπαν για να έβρει τον τόπον τζιαί να μεν χαθεί.

Ε, για να μεν τα πολυλογώ, δίννει ο Δημητρός το γάρον του πάνω σε έναν παλλούτζιν δίπλα που την στράταν τζιαί μπαίνει. Θωρεί τους ούλλους τους μουχτάριες τζιαί τους δημάρχους κοστουμαρισμένους τζιαί αντρέπεται που τζείνος εκατέβηκεν με τη βράκα τζιαί τες ποήνες του. Ήντα που να κάμει όμως, ίσιωσεν το κότσινο μαντηλούν που του έβαλεν η γεναίκα του στην πούγκα του πουκαμίσου του, έβριξεν τζιαί εμπήκεν. Τζιαί αρχίσασιν οι αθρώποι να συντυχάνουσιν τζιαί να λαλούν ο καθένας τες σκέψεις του τζιαί τα μαντάτα που επέμπαν οι χωρκανοί τους. Αλλά ο Δημητρός εν εκαταλάβαινεν, διότι εν είχεν τελειώσει το σχολείο τζιαί εν τα έπιαννεν τούτα τα επίσημα. Μόνον τη γλώσσα του χωρκού του ήξερεν ο καημένος να συντυχάνει. Τζιαί εσιώπαν τζιαί εθώρεν τους άλλους τζιαί όποτε οι άλλοι εσούζαν την κκελλέν τους, έσουζεν την τζιαί τζείνος, τζιαί όποτε επισκαλίζασιν, επισκάλιζεν τζιαί τζείνος.

Άξιππα όμως γροικά το όνομά του. Εφωνάζαν του να πει τζιαί τζείνος τη γνώμη του. Σηκώννεται το λοιπόν ο Δημητρός, ξεροβήχει όπως είδεν τζιαί τους άλλους να κάμνουν, τζιαί αρχίζει να τους λαλεί για το χωρκόν του, για τες τσούρες του, για τες όρνιθες που εκληρονόμησεν η γεναίκα του, για τα χαλλούμια τζιαί τα λουκάνικα που είχαν γιόρκι. Λαλεί τους τζιαί για το γάρο του τον Στέφο τζιαί γεμώνουν τα μάθκια του. Έπιαν τον ο νόστος, ήθελεν να γυρίσει στα χωράφκια του τζιαί στη μάντρα του που τα ήξερεν καλά...

«Άτε σιόρ, εν μας αφήννετε στην ησυχία μας, με τες τσουρες μας τζιαί τες όρνιθές μας, τζιαί θέλετε μου μίσσιμου να μας φέρετε δρόμον τζιαί ρεύμαν στο χωρκό μας... Ήντα που να τα κάμουμε σιόρ; Εμείς έχουμε τους γάρους μας τζιαί τες λάμπες με το μαυρόλαον, ήντα που τους θέλουμε τους δρόμους τζιαί τα τσιμέτα τζιαί τα αυτοκίνητα; Αφήστε μας στην ησυχία μας να πνάσουμεν! Επρήσετέ μας τα! Εν κανεί που έρκεστε συνέχεια στους μαχαλλάες μας να γυρίσετε έργα μίσσιμου τζιαί να φκάλετε φωτογραφίες, ήντα που άλλο θέλετε που τη ζωή μας;»

Ακούν τον οι άρχοντες του υπουργείου τζιαί τρίφκουν τα χέρκα τους που εγλυτώσαν έτσι κοντύλιν μες στην οικονομικήν κρίσην. Χαίρουνται και οι μουχτάρηες των δίπλα χωρκών, αφού χωρίς δρόμο στο κωλοχώρι του Δημητρού, ούλλοι οι έμποροι τζιαί οι τουρίστες εν να πηαίννουν στα δικά τους χωρκά. Θωρεί τους ο Δημητρός τζιαί δυσπυρκά: «Άτε σιόρ, εν αντρέπεστε τα μούτρα σας που εισβάλετε στο χωρκο μας τζιαί εκλέψετέ μας πέντε όρνιθες πέρσι τα Χριστούγεννα; Τζιαι εσύ ρε παλιοκαλαμαρά, εν αντρέπεσαι που ο τζύρης σου ο καλαμαράς εισέβαλεν τζιαί έκλεψεν τη μάνα σου πριν τόσα χρόνια τζιαί εκάμαν σε χωρίς ν' αρμαστούν;»

Φακκά τζιαί το χέριν του πας στο τραπέζιν ο Δημητρός τζιαί σηκώννεται τζιαί φκέννει που την κάμαρην τζιαί καβαλλά το γάρο του τζιαί πάσιν πίσω στο χωρκό τους. Τζιαί οι άλλοι πίσω του χαίρουνται που εγλυτώσαν που λλόου του. Τζιαί μόλις φτάνει στο χωρκό του εν συντυχάννει κανενού τζιαί πάει τζιαί πέφτει στη μονήν του, για να μεν τον ρωτούν ήντα που έγινε με το δρόμο τζιαί το ρεύμα. Βαρκέται να τους εξηγά, έτσι μαννοί που ένει πού να καταλάβουν;... Στο κάτω-κάτω της γραφής, τζείνοι φταίσιν που τον εβκάλαν μουχτάρην! Αφού εξέραν πως εν του αρέσκουν μέ οι δρόμοι μέ τα ρεύματα μέ οι τουρίστες!

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

«Όχι ψήφο στους φοροφυγάδες!» - «Κάτω τα χέρια από την ΑΤΑ!»

Ουου, οι συνάδελφοι στη Λευκωσία ΔΙΑΔΗΛΩΣΑΝ για τα δίκαιά μας! Ευχαριστούμε συνάδελφοι! Έχω όμως μια απορία (και θα μείνω στη μία απορία, μη... βγάλω και τα... δημοσιοϋπαλληλικά μας άπλυτα στη φόρα!):

Αν κάποιος κάνει βόλτα και στα δικά σας γραφεία, θα διαπιστώσει πως κι εσείς βγαίνετε κάθε τρεις και λίγο για τσιγάρο; Και το τσιγάρο βεβαίως συνοδεύεται και με λίγα λεπτά (όχι πολλά, 15-20) κουβεντούλας! Ε, μα να μην αναπτύξουμε κοινωνικές σχέσεις με τους συναδέλφους μας; Ας κάνουμε λοιπόν τη σούμα: 15 λεπτά την επί 7 τσιγάρα την ημέρα (να μην το παρακάνω και να νομίσει ο κόσμος πως δεν κάνουμε άλλη δουλειά, ένα τσιγάρο κάθε μία ώρα νομίζω φτάνει τους πλείστους καπνιστές) ισούνται με 105 λεπτά την ημέρα. Επί πέντε μέρες την εβδομάδα, 525 λεπτά τη βδομάδα. Συν 3 τσιγάρα (45 λεπτά) τα απογεύματα της Τετάρτης, ίσον 570 λεπτά τη βδομάδα. Δηλαδή 9,5 ώρες τη βδομάδα. Με άλλα λόγια, σχεδόν μιάμιση μέρα κάθε βδομάδα οι καπνιστές δημόσιοι υπάλληλοι την αναλώνουν στο κάπνισμα!! Το 1/5 του εργάσιμου χρόνου τους δηλαδή! Και μη διανοηθεί κανένας εξυπνάκιας να πει το φασιστικό «ας μας άφηναν να καπνίζουμε στα γραφεία μας»! Διότι, αν το τσιγάρο σε εξωτερικούς χώρους δε συνοδευόταν κι από κουνουσμά, δε θα μιλούσαμε για πάνω από 10 λεπτά κάθε μέρα για κάπνισμα!

Λοιπόν, ας μην κοροϊδευόμαστε, ας μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο κι ας μην κοροϊδεύουμε και τους εαυτούς μας. Το να κοπούν οι προσαυξήσεις (όπως κάποιοι ζητούν) των δημοσίων υπαλλήλων είναι και άδικο και παράνομο. Δε γίνεται το ίδιο το κράτος να υιοθετήσει τις πρακτικές δουλείας που επιβάλλουν κάποιοι ιδιώτες στους υπαλλήλους τους! Το να κοπούν όμως κάποια αχρείαστα επιδόματα, κάποια... όχι και τόσο απαραίτητα ταξίδια στο εξωτερικό, το να μη δοθούν αυξήσεις και προαγωγές για ένα διάστημα, αυτό νομίζω είναι και το πρέπον και το σώφρον, αν θέλουμε να σωθεί η οικονομία μας!

Και ναι, αυτά τα λέει μια... βολεμένη δημόσια υπάλληλος, η οποία όμως αντιλαμβάνεται τα κακώς έχοντα της δημόσιας υπηρεσίας, η οποία δεν κάνει προσωπικά τηλεφωνήματα από το γραφείο, η οποία δεν παίρνει αναλώσιμα στο σπίτι, η οποία (συνηθισμένη από τη θητεία/δουλεία της στον ιδιωτικό τομέα) θέλει και να δουλέψει και να προσφέρει! Η οποία θλίβεται, όταν διαπιστώνει την αλόγιστη διεύρυνση του δημόσιου τομέα κι ευελπιστεί πως, έστω και την υστάτη, θα αποφύγουμε τα κακά χάλια της Ελλάδας!

Δεν πρέπει όμως οι δημόσιοι υπάλληλοι να είναι οι μόνοι που θα κάνουν θυσίες. Τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνουν και οι πολιτικοί μας άρχοντες (που παίρνουν λόγου χάριν οδοιπορικά για να πηγαίνουν από τις πόλεις τους στη Λευκωσία και να παρευρίσκονται στις συνεδριάσεις της Βουλής, αλλά, αν και παίρνουν το επίδομα, δεν πατάνε!), τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνει και το μεγάλο κεφάλαιο (που όλο και του χαϊδεύουμε τ’ αυτιά και του ανοίγουμε δρόμους στο πι και φι, για να έχει εύκολη πρόσβαση η πελατεία του και αλλάζουμε και τα πολεοδομικά σχέδια για χάριν των καταστημάτων του και του διευρύνουμε και τις τουριστικές ζώνες για να μένουν τα καταστήματά του ανοικτά και τις Κυριακές κλπ κλπ κλπ.). Και κυρίως, τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνει και ο κάθε ιδιώτης που «φτιάχνει» τα λογιστικά του βιβλία, για να μην τον πιάσει ο φόρος (αλλά μετά παραπονιέται ότι η σύνταξη που παίρνει δεν ισούται με αυτήν που παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι), ο καθένας που μπορεί να έχει διόλου ευκαταφρόνητα κέρδη από την επιχείρησή του, αλλά στο κράτος δηλώνει πως ίσα-ίσα που τα βγάζει πέρα! Τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνουν και οι γιατροί και οι δικηγόροι που δεν ξέρουν τι θα πει «απόδειξη πληρωμής», τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνουν όλοι! Διότι στο κάτω-κάτω της γραφής οι δημόσιοι υπάλληλοι που «μοσχοπληρώνονται» είναι οι μόνοι που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, είναι οι μόνοι των οποίων ο φόρος «παίρνει» ακόμα και το 30% του μισθού τους!

«Σηκώστε τα βάρη από το λαό! Να πάτε να τα βάλετε στο κεφάλαιο!»

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Οι Τουρκοκύπριοι είναι μωζ!

Απόλαυσα πολύ ψες τη συνέντευξη του Γλαύκου Κληρίδη στον Παύλο Μυλωνά που προβλήθηκε από το Mega. Δεν μπορώ να πω, χαμογέλασα ουκ ολίγες φορές –παρ’ όλη τη δυσαρέσκεια του άντρα μου που εκνευριζόταν με την κάθε «ηλίθια» και «γλείφτικη» (κατ’ εκείνον πάντα, για να μην παρεξηγούμαι) ερώτηση του «δημοσιογράφου». Εγώ από την άλλη βρήκα μάλλον... απολαυστικές τις ερωτήσεις του κ. Μυλωνά: η πολιτική οξυδέρκεια, η αντικειμενικότητα, η αποστασιοποίηση από προσωπικά (κομματικά) πιστεύω ήταν κάτι παραπάνω από... τρανταχτές –δια της απουσίας τους βεβαίως. Κι εγώ που νόμιζα πως η θητεία στο κρατικό κανάλι μορφώνει ικανούς δημοσιογράφους (καλά, μη γελάτε τόσο δυνατά, σας ακούνε στο δίπλα γραφείο!)...

Τελοσπάντων. Το καλύτερό μου ήταν κάθε φορά που ο Παύλος Μυλωνάς, μετά που έκανε μια «δύσκολη» ερώτηση στο Γλαύκο Κληρίδη, στην οποία έβλεπε πως ο συνεντευξιαζόμενος χρειαζόταν λίγο χρόνο για να βρει τα... κατάλληλα (=κομψά) λόγια, άρχιζε την αχρείαστη πάρλα/επεξήγηση/καλόπιασμα/«γλείψιμο», για να του δώσει το χρόνο να σκεφτεί. Καλή τακτική κ. Μυλωνά, κανείς δεν το πήρε χαμπάρι!

Μια από αυτές τις στιγμές ήταν όταν ο «δημοσιογράφος» ρώτησε τη γνώμη του καλεσμένου του για τον... αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ΓΟΥΣΤΑΡΑ το δισταγμό του Κληρίδη να απαντήσει (δισταγμός του τύπου: «Να μιλήσω; Να μη μιλήσω; Όρεξη που έχω να τους ακούω από αύριο να με πρήζουν... Καλύτερα να σωπάσω!»). Ο Μυλωνάς προσπάθησε να το σώσει, μάταια όμως. Ήταν για τον μόνο που ο Κληρίδης δίστασε ν’ απαντήσει! Ακόμα και για το Χριστόφια (τον θεωρητικά πολιτικό του αντίπαλο) είπε πως δεν είχαν κομματική αντιπαράθεση, αλλά αγαστή συνεργασία, όταν ο ένας ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο άλλος Πρόεδρος της Βουλής. Είπε μάλιστα πως του εμπιστευόταν τα βήματά του στο κυπριακό, ώστε ο Χριστόφιας να ήταν ενήμερος, αν χρειαζόταν κάποια στιγμή να ασκήσει ως προεδρεύων τα καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας (και αυτή είναι σημειωτέον μια απάντηση στην προχθεσινή συζήτηση δύο ΑΚΕΛικών πως «με τον Κληρίδη κάναμε πολλές υποχωρήσεις» και «τουλάχιστον ο Παπαδόπουλος, παρ’ όλα τα κακά του, αναίρεσε αυτές τις υποχωρήσεις και μας έσωσε». Whatever!).

Για τον Τάσσο Παπαδόπουλο όμως ο Κληρίδης ΔΙΣΤΑΣΕ πολύ να μιλήσει και στο τέλος είπε μόνο «είχαμε πολλές διαφωνίες, ειδικά για το τουρκοκυπριακό στοιχείο». Τι να εννοούσε άραγε ο πρώην πρόεδρος; Χμ, για να δούμε: «Το τουρκοκυπριακό στοιχείο είναι μωβ», πίστευε ο Κληρίδης - «Όχι, το τουρκοκυπριακό στοιχείο είναι φούξια!», διαφωνούσε ο Παπαδόπουλος. Μπα... Μήπως «Το τουρκοκυπριακό στοιχείο είναι ξύλο», πίστευε ο Κληρίδης - «Ναι, ξύλο απελέκητο», συμφωνούσε ο Παπαδόπουλος. Χμ, ίσως. Είμαστε πάντως σε καλό δρόμο. Μήπως «Το τουρκοκυπριακό στοιχείο είναι άνθρωποι», πίστευε ο Κληρίδης – «Να τους πετάξουμε στη θάλασσα!», απαντούσε ο αγέρωχος παρ’ ολίγον... εθνάρχης Τάσσος Παπαδόπουλος. Μπορεί. Ποιος ξέρει;

Για όσους πάντως έχουν αμφιβολίες κι ερωτηματικά, συνιστώ να ρίξουν μια ματιά στις εφημερίδες, τα ιστορικά ντοκουμέντα της εποχής και στα πρακτικά των συνεδριάσεων της Βουλής της περιόδου πριν και μετά τον Ιούλιο του 1974. Πολλές απαντήσεις θα πάρουν και άλλα τόσα ερωτηματικά θα τους γεννηθούν για το ρόλο κάποιων... εθνοσωτήρων και μεγάλων πολιτικών...

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Νιώθετε το ίδιο ΜΑΛΑΚΕΣ;

Ο πάτος στον οποίο νόμιζα ότι έχει φτάσει η κυπριακή κοινωνία τελικά είναι απύθμενος. Νόμιζα μέχρι τώρα ότι πρόκειται για μια κοινωνία που άγεται και φέρεται από μια χούφτα πολιτικάντηδες και μια χούφτα αχόρταγους μεγαλοεπιχειρηματίες, πως αυτοί ήταν η πηγή του κακού και πως αν κάναμε κάτι, αν αντιδρούσαμε και τους ξεφορτωνόμασταν, ίσως και να βλέπαμε καλύτερες μέρες. Πόσο άδικο είχα... Μπορεί το ψάρι να βρομάει απ’ το κεφάλι, στη δική μας περίπτωση όμως έχει βρομίσει ολόκληρο! Απ’ το κεφάλι ως την ουρά!

Γαλακτοβιομήχανοι και βιομήχανοι σιτηρών που μας δουλεύουν ψιλό γαζί, εισαγωγείς και πωλητές πετρελαιοειδών που κόβουν κεφάλια, ιδιοκτήτες υπεραγορών που μας πιάνουν τον κ...λο, δικηγορίσκοι που στέλλουν αδαείς στο ΕΔΑΔ και πλουτίζουν εις βάρος απελπισμένων μεταναστών, πρόσφυγες που ξεπουλούν περιουσίες και παρελθόν και πατρίδες στην «επιτροπή αποζημιώσεων» των κατεχομένων, διεφθαρμένοι αστυνομικοί που γίνονται μπράβοι των εγκληματιών και διακινητές ναρκωτικών, πουλημένοι και ξεφτιλισμένοι δημοσιογράφοι, δημόσιοι υπάλληλοι του μέσου και της μάσας, υπουργεία της μίζας, εκπαιδευτικοί της ξάπλας, ημικρατικοί «απού φάει παραπάνω», πανεπιστημιακοί δημοσιοσχετίστες, πραξικοπηματίες που μας κυβερνούν ακόμα, πρόεδροι των σημαδεμένων εγγράφων και της τρικλοποδιάς, παράγοντες σωματείων που ωθούν τους (ηλίθιους) οπαδούς τους στη βία, οικοκυρές με Prada, καταχρεωμένοι μεσήλικες με Mercedes και ταξίδια εις εξωτικάς νήσους με δάνειο στις τράπεζες, γέροι με Ρωσίδες γκόμενες και Viagra στην τσέπη, κοιμισμένοι φοιτητές και κομματόσκυλα που περιφέρονται εις αυλάς και αίθρια, «τυχαία» φαξ και emails ρουσφετιού, χαζοχαρούμενες γκόμενες που γεμίζουν τα κομμωτήρια και πλουτίζουν τες νυχούδες, αγοράκια ανίκανα ν’ αντέξουν δυο μήνες θητεία στο στρατό... Αυτή είναι η ΚΑΤΑΝΤΙΑ μας: ένα κράτος σε αποσύνθεση, μια κοινωνία σε αποσύνθεση, μαστουρωμένοι απ’ το χρήμα πολίτες με την ψυχή σε αποσύνθεση (αλλά το κορμί πάντα τροφαντό! Αυτό εξάλλου θα είναι το τελευταίο που θα αποσυντεθεί: και μετά που θα μας φάει το χώμα, η... αφράτη σάρκα και οι μίλλες θα κάνουν χρόνια να λιώσουν!).

Και όχι, δε φταίνε οι ξένοι ΚΑΙ γι’ αυτό! Η δική μας η βλακεία και ημιμάθεια και αδιαφορία και υποταγή και μοιρολατρία φταίνε! Τι κι αν στέλλουμε τα παιδιά μας στα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού (και βρίσκουμε καθηγητές στην Κύπρο να τους κάνουν τις διπλωματικές τους εργασίες); Μαμμόθραφτα και αππωμένα τα στέλλουμε, αμπάλατα επιστρέφουν στη μητρική ποδιά! Πνευματικότητα μηδέν, ακόμη και από άτομα με διδακτορικά και περγαμηνές! Όλα για τη μόστρα γίνονται, για να κρεμάσουμε στους τοίχους του σαλονιού μας μερικά κωλόχαρτα και να νομίσουμε πως τώρα αποκτήσαμε αξία. Ομφαλός της γης η Κύπρος εστί γαρ!

Γιατί τα έχω πάρει μεσημεριάτικα; Γιατί συνειδητοποίησα για ακόμη μια φορά πως η κατάντια μας φτάνει το ναδίρ και όλο το ξεπερνάει και πέφτει πιο κάτω και πιο κάτω και πιο κάτω («μετά από ΄μένα το χάος» λέει και το ποιοτικό άσμα –άσχετο)...

Έστω ότι υπάρχει μια εταιρεία με ευρεία επιρροή στο λαό. Ας υποθέσουμε ότι αυτή η εταιρεία είναι λόγου χάριν μια εφημερίδα. Ας την πούμε «εφημερίδα Ψ». Και ας υποθέσουμε ότι αυτή η «εφημερίδα Ψ» διατείνεται ότι είναι αντικειμενική και αμερόληπτη και έχει ικανά στελέχη και θέλει το καλό του τόπου και αγωνίζεται γι’ αυτό. Και ας υποθέσουμε ότι οι υπάλληλοι της «Ψ» είναι όλο αγαπημένοι και μονιασμένοι μεταξύ τους. Και ας υποθέσουμε ότι το κεφάλι αυτού του ψαριού ΔΕ βρομάει. Και ας υποθέσουμε ότι η τάδε καλή και αξιοσέβαστη υπάλληλος (θα την πούμε υποθετικά Μ) διοργανώνει μια σύναξη για τους συναδέλφους και τ’ αφεντικά της (όχι για να γλείψει τους τελευταίους, αλλά επειδή πραγματικά τους εκτιμά). Και ας υποθέσουμε ότι ο Α αγαπημένος συνάδελφος της Μ ρωτά τον κολλητό του συνάδελφο Θ αν θα πάει στη σύναξη. Και ο χαλαρόοος και «ψαγμένος» Θ του λέει πως δεν έχει όρεξη για τέτοιες βλακείες. Και ο Α προσπαθεί να τον πείσει λέγοντάς του: «Τέλειωνε ρε, θα είναι και ο Π, να γλείψουμε λίον!». Και ο Θ τότε πείθεται και έρχεται και περνούν όλοι μια ωραία κι εποικοδομητική βραδιά γλείφοντας τον Π αρχισυντάκτη. Και ο Π, που καθόλου δεν του αρέσει το γλείψιμο, αλλά είναι αθώος ο καημένος και δεν παίρνει χαμπάρι ότι τον γλείφουν, τους έχει θέσει υπό την προστασία του και τους δίνει να βγάλουν το τάδε θέμα που του σφύριξε ο τάδε υπουργός που (ακούσια βεβαίως) ο συμπαθέστατος Π γλείφει. Τον οποίο υπουργό ο Π υποθετικά προσφωνεί δουλοπρεπώς «κύριε υπουργέ μου» -επειδή τον σέβεται, όχι για να τον γλείψει!

Τότε εσείς πόσο θα εκνευριζόσασταν με την ποιότητα και τη σοβαρότητα των κυπριακών ΜΜΕ; Και πόσο θα ενοχλούσασταν από τις (καθόλου ύποπτες) σχέσεις ΜΜΕ-πολιτικών; Και πόσο μαλάκες θα νιώθατε κάθε φορά που διαβάζατε μια είδηση, αλλά δεν ξέρατε πού αυτή η είδηση αποσκοπεί, ποιος πλήρωσε για να βγει ή ποιος πλήρωσε για να μη βγει ολόκληρη; Ε; Πόσο ΜΑΛΑΚΕΣ;

Κάψαμε τζαμιά για προβοκάτσια

Τούρκος στρατηγός: «Στην Κύπρο κάψαμε τζαμιά για προβοκάτσια»

Του Νίκου Στέλγια
23.09.2010

Μια μικρή στιγμή αμηχανίας ήταν αρκετή για να έρθει στην επιφάνεια μια έκφανση της σύγχρονης τουρκικής ιστορίας η οποία μέχρι σήμερα αποσιωπήθηκε συστηματικά από την Άγκυρα. Ο Τούρκος στρατηγός εν αποστρατεία Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου, πρώην γενικός γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας και αρχηγός της Ειδικής Υπηρεσίας Πολέμου του στρατού, κατά την διάρκεια συνέντευξής του στο τουρκικό ειδησεογραφικό δίκτυο «Habertürk», σε μια στιγμή αμηχανίας, παραδέχθηκε ότι η υπηρεσία του φέρει την ευθύνη για την ανατίναξη και καταστροφή πολλών τεμενών στην Κύπρο κατά την θλιβερή περίοδο 1950-1970.

«Με σκοπό να ενισχύσουμε την αντίσταση του τουρκοκυπριακού λαού προβήκαμε σε δολιοφθορές. Π.χ. κάψαμε τεμένη. Στην Κύπρο αυτό ήταν δικό μας έργο. Εμείς κάψαμε τα τεμένη», αυτά δήλωσε χαρακτηριστικά ο στρατηγός Γιρμιμπέσογλου.

Ο Τούρκος στρατηγός επεξήγησε και την λογική πάνω στην οποία βασίστηκε η δράση της Επιτροπής Μελέτης Στρατιωτικής Κινητοποίησης η οποία ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας ’50 και αντικαταστάθηκε από την Ειδική Υπηρεσία Πολέμου το 1971. Σύμφωνα με τον στρατηγό, η συγκεκριμένη επιτροπή, η οποία προέβηκε στις δολιοφθορές στην Κύπρο και οργάνωσε το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955, στήριξε την δράση της στην εξής στρατηγική: «Με σκοπό να κινητοποιηθεί ο λαός, η επιτροπή προχώρησε σε δολιοφθορές και στην συνέχεια επέρριψε τις ευθύνες στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Αυτός ήταν ο κανόνας διεξαγωγής των ειδικών επιχειρήσεων. Στην Κύπρο κάψαμε τεμένη».

Ο στρατηγός Γιρμιμπέσογλου εξήγησε ότι η Επιτροπή Μελέτης Στρατιωτικής Κινητοποίησης ιδρύθηκε το 1953 στην Άγκυρα από τρεις αξιωματικούς του τουρκικού στρατού και ότι τροφοδότησε την τουρκοκυπριακή οργάνωση «Volkan» και στην συνέχεια την «TMT» με όπλα. Σύμφωνα με τον ίδιο, στόχος της επιτροπής ήταν η ένοπλη αντιμετώπιση της ΕΟΚΑ.

Σχέδιο δολοφονίας του Οζάλ
Ο στρατηγός Γιρμιμπέσογλου προέβηκε στις παραπάνω δηλώσεις λίγα εικοσιτετράωρα μετά τις δηλώσεις του υιού του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Τουργκούτ Οζάλ. Στις δηλώσεις του, ο Αχμέτ Οζάλ ισχυρίστηκε ότι η Ειδική Υπηρεσία Πολέμου είχε καταστρώσει σχέδια δολοφονίας του πατέρα του.

Στις δηλώσεις του στο «Habertürk», ο στρατηγός Γιρμιμπέσογλου αρνήθηκε την ανάμειξη του στα σχέδια δολοφονίας του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας.

Η τουρκική δικαιοσύνη έχει αρχίσει να ερευνά τους ισχυρισμούς περί σχεδίων δολοφονίας του Τουργκούτ Οζάλ.

Σιωπή γεμάτη νόημα στην τουρκοκυπριακή πλευρά
Ποια υπήρξε η αντίδραση της τουρκοκυπριακής πλευράς στις ιστορικές δηλώσεις του στρατηγού Γιρμιμπέσογλου; Σε επαφές της με την άλλη πλευρά της πράσινης γραμμής, η www.kathimerini.com.cy διαπίστωσε ότι στην τουρκοκυπριακή κοινότητα επικρατεί σιωπή γεμάτη νόημα.

Μια μικρή μερίδα της τουρκοκυπριακής κοινότητας επιθυμεί την διεξοδική έρευνα για την συμμετοχή τουρκικών και τουρκοκυπριακών παραγόντων στα εγκλήματα της περιόδου 1950-1970. Σε αντίθεση με αυτή την μερίδα, η πλειοψηφία των προοδευτικών στοιχείων δεν επιθυμεί μετωπική σύγκρουση με τους εθνικιστικούς παράγοντες και προτιμά να σιωπήσει. Από την πλευρά τους, οι εθνικιστικοί παράγοντες εκφράζουν τον εκνευρισμό τους για τις δηλώσεις του στρατηγού Γιρμιμπέσογλου. Σύμφωνα με τους ίδιους, οι συγκεκριμένες δηλώσεις είναι «κρατικά μυστικά» της Τουρκίας και δεν θα έπρεπε να έρθουν στο προσκήνιο. Οι ίδιοι θεωρούν υπεύθυνες για τις συγκεκριμένες δηλώσεις τις τουρκικές κρατικές αρχές οι οποίες τις επέτρεψαν. Από την άλλη, οι ίδιοι επισημαίνουν ότι το έργο της Επιτροπής Μελέτης Στρατιωτικής Κινητοποίησης και της «ΤΜΤ» νομιμοποιείται στο όνομα των «εθνικών συμφερόντων» των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας.