Απόσχιση ή ανακήρυξη;

Ακούγοντας το Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ σήμερα πρωί-πρωί, στο δρόμο για τη δουλειά, φρίκαρα με την αμπαλατοσύνη των δημοσιογράφων (αν και μάλλον χάρη τους κάνω να κάνω λόγο για αμπαλατοσύνη και όχι για σκόπιμη ιστορική παραποίηση).

Στις πρωινές λοιπόν ειδήσεις του Τρίτου άκουσα σε ένα λεπτό τρία τραγελαφικά:

Η εκφωνήτρια έκανε λόγο (1) για «πανηγύρια στα κατεχόμενα» και (2) για «συνάντηση των ηγετών των δύο κοινοτήτων με τον Μπαν Κι Μουν» και (3) μίλησε για την ανακήρυξη του ψευδοκράτους όχι μιλώντας για «ανακήρυξη του ψευδοκράτους», αλλά για «αποσχιστική απόπειρα»!

Το ότι στο ΡΙΚ δεν έχουν ιδέα ούτε από σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας ούτε από Ιστορία, αυτό είναι γνωστό. Όταν όμως η ορολογία που περνά ανεπαίσθητα στο υποσυνείδητο του λαού υποβάλλεται λόγω σκοπιμοτήτων και μας απειλεί (έστω κι αν κάποιοι υποτιμούν τη σημασία της), τότε είναι απαραίτητο ο κόσμος ν’ αντιδράσει!

1. Με ύφος υποτιμητικό, η εκφωνήτρια του Τρίτου είπε πως στα κατεχόμενα ετοιμάζουν «πανηγύρια» για την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Εμείς όμως κάναμε «πανηγυρισμούς» για την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας! Πότε επιτέλους θα το αντιληφθούμε πως εμείς είμαστε για τα πανηγύρια, που κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας και παίζουμε με τις λέξεις;

Και αφού στο ΡΙΚ τους αρέσει να παίζουν με τις λέξεις και γνωρίζουν τη διαφορετική υφή και σημασία τους, ας μας εξηγήσουν και τα εξής:

2. Δε φτάνει που με το σύνταγμα του 1960 η τουρκική μειονότητα μετατράπηκε σε «τουρκοκυπριακή κοινότητα», γιατί τον τελευταίο καιρό ο κατοχικός ηγέτης έγινε από τα κυπριακά ΜΜΕ και τους Κύπριους πολιτικούς «ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας»; Και γιατί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας υποβιβάστηκε σε «ηγέτη της ελληνοκυπριακής κοινότητας»; Όταν λοιπόν εμείς οι ίδιοι εξισώνουμε την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία με το κατοχικό καθεστώς, γιατί έχουμε παράπονο, όταν οι ξένοι κάνουν το ίδιο;

(Εξίσου παράλογο είναι βέβαια το ότι τη μια μέρα κάποιοι πολιτικοί μας έχουν επίσημες συναντήσεις με τους «αρχηγούς των τουρκοκυπριακών κομμάτων», όπως τους ονομάζουν, αλλά την επομένη κάνουν λόγο για ψευδοκράτος! Εμπαίζουν τον κόσμο ή είναι τόσο αμπάλατοι που δεν αντιλαμβάνονται τι κάνουν και τι λένε;)

3. Επίσης, ας μας εξηγήσουν στο ΡΙΚ πώς η ανακήρυξη ενός ψευδοκράτους μετατράπηκε ξαφνικά σε αποσχιστική απόπειρα! Αποσχιστική ήταν η απόπειρα των Τουρκοκυπρίων στις δικοινοτικές ταραχές του 1963-64! Διότι μια απόπειρα ονομάζεται αποσχιστική, όταν υπάρχει ένα ενιαίο κράτος, ενός είδους ομοσπονδία ας πούμε, της οποίας το ένα μέρος προσπαθεί να αποσχιστεί και να ανεξαρτητοποιηθεί! Η Κυπριακή Δημοκρατία όμως έπαψε να είναι ενιαίο κράτος με την τουρκική εισβολή του 1974 και την κατοχή του ενός τρίτου του εδάφους της από την Τουρκία!

Τι κρύβει λοιπόν ο νεοεμφανιζόμενος στο ΡΙΚ όρος; Άγνοια και λάθος χρήση του όρου ή μήπως προσπάθεια, όπως σιγά-σιγά μπήκε στο λεξιλόγιο και τη συνείδησή μας η «τουρκοκυπριακή κοινότητα» και ο «ηγέτης των Τουρκοκυπρίων» και το «κυπριακό πρόβλημα» (και όχι «ζήτημα»), να μπει στη συνείδησή μας και η «αποσχιστική απόπειρα»; Κάτι που βεβαίως μάλλον φαντάζει ως μια προσπάθεια να σβηστεί αργότερα από τη μνήμη μας και η τουρκική εισβολή; Διότι άμα ήταν «αποσχιστική απόπειρα» και όχι ανακήρυξη ψευδοκράτους, αυτό σημαίνει ότι μέχρι τότε υπήρχε ενιαίο κράτος! Άρα, ποια εισβολή έγινε και πότε έγινε; Parlez-vous français?

Το ακόμη τραγικότερο βέβαια είναι πως κάποιοι εξίσου αμπάλατοι πολιτικοί, οι οποίοι είτε προηγουμένως «ενημερώθηκαν» από το ραδιόφωνο του ΡΙΚ είτε ενημερώθηκαν από κάποιους άλλους (μαζί με το ΡΙΚ), βγήκαν μετά στις τηλεοράσεις και μίλησαν για «την κορύφωση των αποσχιστικών, διχοτομικών ενεργειών της Αγκυρας»! Και μετά η τηλεόραση του ΡΙΚ ήρθε στις ειδήσεις των 8.30 να προβάλει τις εν λόγω δηλώσεις των πολιτικών!

Ξέρω, μάλλον φαίνεται πως βλέπω κι εγώ φαντάσματα, αλλά έχω σταματήσει πια να πιστεύω πως οτιδήποτε έχει σχέση με το κυπριακό συμβαίνει τυχαία... Και δυστυχώς το ΡΙΚ έχει χάσει προ πολλού την αξιοπιστία του και το όποιο προκάλυμμα αντικειμενικότητας και ανεξαρτησίας από τους εκάστοτε κυβερνώντες...

ΥΓ. (Άσχετο, αλλά κολλά!) Όσον αφορά τη δήλωση-καταδίκη της ανακήρυξης του ψευδοκράτους από το Χρήστο Στυλιανίδη, ο οποίος έκανε λόγο για «τα φοβικά σύνδρομα του Ελληνισμού» που οδήγησαν το κυπριακό στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, έχω μόνο να παρατηρήσω την υιοθέτηση της ψυχιατρικής ορολογίας (όπως ποιος δεινόσαυρος του τύπου άραγε;) από το βουλευτή του ΔΗΣΥ. Και διερωτώμαι: ποιοι τελικά ασκούν πολιτική; Οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι ή οι... ψυχίατροι;