Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Καιρός να κάτσουν την μάππαν χαμαί επιτέλους οι πρόσφυγες!!

"Αποζημίωση από τη Δημοκρατία ζητούν πρόσφυγες
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Δύο Ελληνοκύπριοι, πρόσφυγες από την Αμμόχωστο, έχουν καταθέσει αγωγή εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας για απώλεια εισοδημάτων προερχομένων από τις κατεχόμενες περιουσίες τους. Επίσης, υποστηρίζουν ότι δεν έγινε από πλευράς της Δημοκρατίας ίση κατανομή των βαρών. Με την αγωγή αξιώνονται αποζημιώσεις 10 εκατομμυρίων ευρώ για την απώλεια εισοδημάτων 36 χρόνων.

Ο εκ των εναγόντων Θωμάς Καούλας, καταθέτοντας στο Δικαστήριο, αναφέρθηκε στην πετυχημένη επιχειρηματική δραστηριότητά του στην Αμμόχωστο, πριν αλλά και στα δύσκολα πρώτα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή κατά τη διάρκεια των οποίων μετά από σκληρή δουλειά επανέφερε σε ικανοποιητικά επίπεδα την επιχείρησή του.

Είπε πως για να επιβιώσει η επιχείρησή του χρειαζόταν η εφαρμογή νέας τεχνολογίας και ως εκ τούτου μεγάλες δαπάνες. Γι' αυτό αποτάθηκε τόσο στους αρμόδιους υπουργούς όσο και στις αρμόδιες υπηρεσίες απ' όπου έτυχε αρνητικής απάντησης.

Ο κ. Καούλας ανέφερε ότι ήταν δύσκολο για τον ίδιο να αντιμετωπίσει τις αυξημένες δαπάνες τόσο της επιχείρησης όσο και της οικογένειάς του και έτσι αναπόφευκτα, παρά την περιουσία που είχε στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, αδυνατούσε να καταβάλει τους φόρους, το ΦΠΑ και τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, με αποτέλεσμα να εκδοθούν εντάλματα σύλληψης εναντίον του και να συλληφθεί.

Σημείωσε ότι η υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της οικογένειάς του, η φερεγγυότητά τους, η δυσμενής διάκριση του κράτους έναντί τους, η μη ίση μεταχείριση και κατανομή των βαρών της εισβολής και κατοχής, τους έφεραν στην τελμάτωση."


Σχόλιο αναγνώστριας:

"ΠΟΛΥ ΟΡΘΑ ΚΑΝΟΥΝ.ΟΙ ΝΟΤΙΟΙ ΠΛΟΥΤΙΣΑΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΩΝ-ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ
MARIA "

Απάντηση των "νοτίων που πλούτισαν":

Αγαπητή Μαρία,

Πολύ ωραία τα λες και εσύ και οι ενάγοντες. Και εμένα -αν και δεν είμαι πρόσφυγας ούτε "εκ μητρογονίας" ούτε "εκ πατρογονίας- ο πατέρα μου πλήγηκε οικονομικά από την τουρκική εισβολή. Μάλιστα τις ημέρες πριν την εισβολή είχαν φτάσει στο λιμάνι Αμμοχώστου ειδικά μηχανήματα (τα πρώτα που θα χρησιμοποιούνταν στην Κύπρο στον τομέα δραστηριοποίησής του και για τα οποία είχε ξοδέψει ουκ ολίγα χρήματα) τα οποία είχε προ μηνών παραγγείλει από το εξωτερικό. Αυτά βεβαίως τα μηχανήματα έμειναν "εγκλωβισμένα" στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, μετά που οι Βαρωσιώτες, θύματα ψιθύρων, εγκατέλειψαν κακήν-κακώς την πόλη τους, παραδίδοντάς την στους Τούρκους. Αντιλαμβάνεστε βεβαίως πως η οικογένειά μου πλήγηκε οικονομικά, όχι μόνο διότι "πήγαν χαμένα" τα χρήματα που ο πατέρας μου είχε επενδύσει για την αγορά των συγκεκριμένων μηχανημάτων, μα και επειδή "έπεσαν οι δουλειές" κατακόρυφα μετά την εισβολή και για τα επόμενα χρόνια. Ως εκ τούτου, πέραν των άμεσων οικονομικών απωλειών, εγώ και τα αδέρφια μου πληγήκαμε και έμμεσα, αφού τα σχέδια που είχαμε για τριτοβάθμιες σπουδές στο εξωτερικό ματαιώθηκαν λόγω της οικονομικής στενότητας του πατέρα μας. Έτσι δεν αποκτήσαμε ποτέ την ειδίκευση και τα πτυχία που επιθυμούσαμε, εγώ δεν κατάφερα ποτέ να εργαστώ και τα αδέρφια μου απασχολούνται μέχρι σήμερα σε διάφορους κλάδους ως ανειδίκευτοι. Οι συνέπειες βεβαίως φαίνονται μέχρι σήμερα: αν είχα σπουδάσει καθηγήτρια, όπως επιθυμούσα, θα ήμουν από χρόνια διορισμένη και θα είχα καταφέρει να αγοράσω ιδιόκτητο σπίτι, ίσως και κάποιο οικόπεδο, για να κτίσω της κόρης μου. Αντί αυτού μένω μέχρι σήμερα στο ενοίκιο και η κόρη μου, η οποία παντρεύεται εντός του καλοκαιριού, θα μένει κι αυτή στο ενοίκιο. Βλέπετε, ο άντρας της δεν έχει ούτε αυτός προίκα, ούτε είναι πρόσφυγας για να του επιχορηγηθεί η αγορά πρώτης κατοικίας.

Σύμφωνα λοιπόν με τις απόψεις και των εναγόντων και εσάς της ιδίας, θα έπρεπε κι εγώ να καταθέσω προσφυγή κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, και διότι πλήγηκε οικονομικά η οικογένειά μου, αλλά και επειδή με αναγκάζει μέχρι σήμερα να επιχορηγώ τους πρόσφυγες, τη στιγμή που έχω κι εγώ τις ίδιες ανάγκες, χωρίς όμως να λαμβάνω καμία επιχορήγηση!!!!!!!

Έλεος πια! Πέρασαν 36 χρόνια και πληρώνουμε ακόμα προσφυγιές και κουρουφέξαλα! Και όλ' αυτά για να μπορούν να δημαγωγούν ελεύθερα οι πολιτικάντηδες που μας κυβερνούν! Έλεος! Ποιοι πλούτισαν από τους "νότιους" ακριβώς, δεν μπορώ να καταλάβω! Πολλοί από μας πλήγησαν εξίσου! Αντροπή πια, η αναίδεια κάποιων δεν έχει όρια! Που θέλουν και τα αυγά και τα πασχάλια δικά τους! Αντροπή σιόρ!

Σύλβια Πραξιτέλους

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Γέννησε (βλ. εξέλεξε) η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα;*

«ΑλίμονοΤαλάτ – Χωρίς εμένα δεν θα εκλεγόταν ο κ. Χριστόφιας
Σε ένα ξέσπασμα δηλώσεων ο κ. Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δήλωσε ότι ενώ την ευθύνη για τη δική του ήττα έχει ο κ. Χριστόφιας, αντίθετα αν δεν ήταν εκείνος, ο κ. Χριστόφιας δεν θα εκλεγόταν. Φυσικά, δεν ανέλυσε τι είδους βοήθεια έδωσε στον κ. Χριστόφια. Πρόσθεσε ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας θέλει λύση αλλά φοβάται, και κατέκρινε τον κ. Έρογλου ότι δεν έχει αποσύρει τις παραχωρήσεις προς τους Ε/κ (εδώ εμείς ζητάμε και εκείνοι συζητάνε για να πάρουν κι άλλα...).»
(Offsite, 08.07.2010)

Φαίνεται γελοίο, αλλά πού ξέρετε, πιθανώς όντως να βοήθησε ο κ. Ταλάτ στην εκλογή του κ. Χριστόφια (έστω κι εμμέσως, έστω εν... αγνοία του δευτέρου). Είναι άραγε τυχαίο πως την Κυριακή του πρώτου γύρου των εκλογών, μετά τον αποκλεισμό του Τάσσου Παπαδόπουλου από το δεύτερο γύρο, στο... ρετιρέ γνωστής για τις θέσεις της εφημερίδας γινόταν γλέντι (βλ. πανήγυρις) με σαμπάνιες; Και είναι άραγε τυχαίο πως το πρωί της επομένης ο εκδότης της εν λόγω εφημερίδας δέχτηκε τηλεφώνημα από τα κατεχόμενα (από ποιον άραγε;), κατά τη διάρκεια του οποίου αναφωνούσε “What a great day yesterday! What a great day!”, αναφερόμενος βεβαίως στον αποκλεισμό του Τάσσου Παπαδόπουλου; Και είναι τυχαίο πως η συγκεκριμένη εφημερίδα στήριξε τον κ. Χριστόφια για εκλογή του στο προεδρικό αξίωμα για να... βρει λύση στο Κυπριακό (μάλιστα σημαίνον στέλεχός της δήλωνε ενάμιση χρόνο μετά: «Tον βγάλαμε πρόεδρο για να το λύσει, αλλά τελικά φαίνεται πως δεν έχει τα κότσια να το κάνει.» και «Τον βγάλαμε πρόεδρο και εμάς μια συνέντευξη δε μας δίνει!»);

Ναι, μπορεί και να ‘ναι τυχαία όλ’ αυτά, απλές συγκυρίες. Μπορεί κι όχι από την άλλη. Ίσως κάποτε η Ιστορία το κρίνει...

*πάντως τα... έχουν κάνει σούπα... αυγολέμονο με κοτόπουλο!

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Δημοσιογράφοι που τα... παίρνουν χοντρά

Αποκλειστική είδηση της εφημερίδας Offsite, 14 Ιουλίου 2010:
«Επί πληρωμή παροχή υπηρεσιών δημοσιογράφων εφημερίδων προς ημικρατικό οργανισμό;
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Offsite, ημικρατικός οργανισμός αμείβει δύο δημοσιογράφους δύο γνωστών ημερησίων εφημερίδων, για «επιμέλεια δημοσιεύσεων και αξιοποίηση τους προς όφελος του οργανισμού». Η Ένωση Συντακτών η οποία είναι ενήμερη, θα εξετάσει θέμα δεοντολογίας, το να λαμβάνουν δηλαδή αμοιβή δημοσιογράφοι οι οποίοι εργοδοτούνται σε ημερήσιες εφημερίδες και οι οποίοι αρθρογραφούν, μεταξύ άλλων, για θέματα που αφορούν και τον συγκεκριμένο οργανισμό. Θέσαμε υπόψη τις πληροφορίες μας σε στέλεχος μιας από τις δύο ημερήσιες εφημερίδες η οποία μας δήλωσε ότι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι απαράδεχτο και θα εξεταστεί με κάθε σοβαρότητα μόλις λάβουν τα σχετικά στοιχεία.»

Αν και η χρονική συγκυρία αφήνει υπόνοιες πως το κίνητρο της Offsite είναι να πάρει... εκδίκηση από την εφημερίδα Πολίτης για την επιστολή που το έντυπο μέσο έστειλε μέσω δικηγόρου και με την οποία δεν επιτρέπεται η όποια αναφορά της Offsite στα δημοσιεύματά του, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε πως το θέμα δεν είναι σοβαρό και πως δεν παραβαίνει τον κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες, η μια εκ των δύο περιπτώσεων στην οποία αναφέρεται η Offsite αφορά γυναίκα «δημοσιογράφο» (???) της εφημερίδας Πολίτης που έχει εδώ και χρόνια αναλάβει εργολαβικά να δημοσιεύει ΤΑ ΠΑΝΤΑ για τη cyta. Επί καθημερινής βάσεως, ό,τι κι αν διοργάνωνε η cyta, όποια εκστρατεία κι αν ξεκινούσε, σ’όποια εκδήλωση κι αν ήταν χορηγός, όποιο γεύμα κι αν παρέθετε, μια –έστω και μικρή- αναφορά στην εφημερίδα από την εν λόγω κυρία γινόταν. Οπόταν ας μην το παίζει έκπληκτη η διεύθυνση της εφημερίδας!

Δεν ήταν μάλιστα λίγες οι φορές που σημαντικά θέματα της επικαιρότητας έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα για να γίνουν εκτενή αφιερώματα στη cyta και στο «κοινωνικό έργο» της. Η δε στάση της κυρίας αυτής στο θέμα της ψηφιακής πλατφόρμας και η δριμεία κριτική κατά των βουλευτών που τάχθηκαν εναντίον της διεκδίκησής της από τη cyta είναι χαρακτηριστική. Γι’ αυτό εξάλλου της προσφέρονται και δωρεάν υπηρεσίες (δωρεάν σύνδεση, δωρεάν κινητά τηλέφωνα, ταξιδάκια αναψυχής, κλπ.) από το συγκεκριμένο ημικρατικό. Δεν αναμένεται ωστόσο να ληφθούν τα όποια μέτρα από τη διεύθυνση της εφημερίδας, αφού η τακτική αυτή δεν τους είναι και τόσο ξένη...

Τέλος να τονιστεί πως θα πρέπει η Ένωση Συντακτών και η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας να εξετάσουν και τη σχέση των συγκεκριμένων δημοσιογράφων και με άλλες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, καθώς κι εκεί υπάρχουν κάποια ύποπτα ερωτηματικά...

ΥΓ. Είδατε πως έχει και η Offsite τα αποκλειστικά της θέματα και δεν «αντιγράφει» μόνο τις «μεγάλες» εφημερίδες με τους «μεγάλους» «δημοσιογράφους»;

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Οι «βαντέτες» στους κυπριακούς δρόμους

Περιστατικό 1:
Αυτοκινητόδρομος Λευκωσίας-Λεμεσού, κάπου μεταξύ Χοιροκιτίας-Ζυγίου. Κατεύθυνση, Λεμεσός. Τρεις βδομάδες πριν. Οδηγούσα με ταχύτητα 115 χλμ/ώρα. Ξαφνικά βλέπω, σε αρκετά μεγάλη απόσταση πίσω μου, ένα μαύρο αυτοκίνητο να προσπερνά τα άλλα και να με πλησιάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Την ίδια στιγμή αντιλαμβάνομαι ότι κάτω από την υπέργεια γέφυρα είναι σταθμευμένο ένα περιπολικό. Δεν ανησυχώ –είμαι εντός των ορίων του άγραφου κεκτημένου των 120 χλμ. Ο ένας αστυνομικός κρατούσε το ραντάρ, ο άλλος, μόλις τους προσπέρασα, μπαίνει στον αυτοκινητόδρομο και κάνει σήμα στο αυτοκίνητο που ακολουθούσε να σταματήσει: το μαύρο αυτοκίνητο που είχα δει από το καθρεφτάκι μου να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Αυτό όμως, προς έκπληξή μου, δε σταμάτησε. Ο οδηγός του αναβόσβησε τα φώτα στον αστυνομικό και συνέχισε το δρόμο του βιαστικά. «Κάποιο “σημαίνον” πρόσωπο», σκέφτηκα, την ίδια στιγμή που ο αστυνομικός ανταπέδιδε το χαιρετισμό με ένα γνέψιμο. Ελάττωσα και περίμενα το μαύρο... ιππότη της ασφάλτου να με προσπεράσει: είχα περιέργεια να δω ποιος είναι. Επρόκειτο τελικά για μια μαύρη Mercedes (μοντέλο μη με ρωτήσετε, δεν κατέχω) με τους αριθμούς εγγραφής KLM …9 (άντε, ας παραλείψω μερικούς αριθμούς μπας και μπουκάρει κανένας σπίτι μου χαράματα...). Ένα δεκαπεντάλεπτο πιο κάτω η Mercedes βγαίνει από την πρώτη έξοδο για Λεμεσό. Προορισμός (υποθέτω) κάποιο πολυτελές ξενοδοχείο της παραλιακής, ίσως για κάποια συνάντηση... υψίστης σημασίας...
Quiz: Ποιος ήταν ο (γνωστός και συχνάκις εμφανιζόμενος στα ΜΜΕ αιρετός άρχοντας) συνοδηγός και ταυτόχρονα ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου;

Περιστατικό 2:
Αυτοκινητόδρομος Λεμεσού-Λευκωσίας. Την περασμένη Κυριακή. Απογευματάκι. Επιστροφή στη Λευκωσία. Και πάλι το ίδιο σκηνικό: ένα μαύρο πολυτελές αυτοκίνητο με πλησιάζει επικίνδυνα, τρέχοντας σαφώς με ταχύτητα άνω του επιτρεπτού ορίου. Ελαττώνει ταχύτητα απότομα μόνο λίγα μέτρα πίσω μου –κρατούσα εκείνη τη στιγμή τη δεξιά λωρίδα. Ομολογώ που δε μου «κόλλησε» φορτικά ούτε μου αναβόσβησε τα φώτα, όπως κάνουν άλλοι (να σημειώσω εδώ πως το «κόλλημα» και το στράβωμα του προπορευόμενου αυτοκινήτου με τους προβολείς σου έχουν απαγορευτεί δια νόμου στη Γερμανία, καθώς θεωρείται παρενόχληση αυτοκινητιστή). Αλλάζω λωρίδα με την πρώτη ευκαιρία και το γρήγορο μαύρο αυτοκίνητο πολυτελείας προσπερνά και χάνεται. Στις πινακίδες του ήταν αναγραμμένα τα αρχικά ενός εκ των... πνευματικών μας ταγών -λέμε τώρα (και καλύτερα μη γίνω πιο συγκεκριμένη, μπας και μ' αφορίσει!).

Περιστατικό 3:
Προχτές. Και πάλι στον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας-Λεμεσού. Προς Λεμεσό αυτή τη φορά. Κίνηση. Στην έξοδο για Λάρνακα η κίνηση αραιώνει. Πίσω μου όλη αυτή την ώρα ένα αυτοκίνητο με σημαιούλα και πράσινες πινακίδες –ξένης διπλωματικής αποστολής. Πάω στην αριστερή λωρίδα –μπορεί να θέλει να προσπεράσει, είναι κι επίσημος κι εγώ δεν υπερβαίνω ποτέ τα 120 χλμ... Με ακολουθεί κι αυτό στην αριστερή λωρίδα, πίσω μου, κρατώντας την απαραίτητη απόσταση των δύο τόξων. Σε κάποια στιγμή το έχασα –δε φαινόταν στο καθρεφτάκι μου. Απ’ ό,τι φαίνεται εγώ η... Κύπρια ήμουν πιο βιαστική από το αυτοκίνητο με την πράσινη πινακίδα...

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Offsite και Αγγλική Σχολή Λευκωσίας

Δημοσίευμα της Offsite με τίτλο "English School – Η πραγματική εικόνα", ημερομηνίας 6 Ιουλίου 2010:

«Αυτό που δεν αφήνουν να βγει προς τα έξω είναι η πραγματική εικόνα των σχέσεων των μαθητών μεταξύ τους. Στην Αγγλική Σχολή, φοιτούν και κάποιοι Τ/κ. Καλά μέχρι εδώ. Από πού όμως ξεκίνησαν τα προβλήματα; Από μια επίθεση Τ/κ μαθητή σε Ε/κ για το…σταυρό που φόραγε (τον έφτυσε). Ακολούθησε το ξυλοφόρτωμα του Τ/κ. και η επίθεση από «μασκοφόρους» Ε/κ οι οποίοι έσπασαν στο ξύλο αρκετούς Τ/κ μαθητές. Το αποτέλεσμα ήταν να απαγορευτούν τα θρησκευτικά σύμβολα στο σχολείο! Μιλώντας με μαθητές, μας είπαν ότι η προσπάθεια του συμβουλίου (στο οποίο δεν έχουν καμία πρόσβαση για να μεταφέρουν τις ιδέες τους) για ειρηνική συμβίωση απέτυχε. Η μειοψηφία των Τ/κ δηλαδή, εξισώθηκε αδίκως με την πλειοψηφία των Ε/κ. Η γνωστή πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» σε όλο της το μεγαλείο. Ποια είναι όμως η κατάσταση σήμερα; Τι άλλο έχει συμβεί εκεί και δεν βγαίνει προς τα έξω;

Η άποψη των μαθητών είναι πως οι μαθητές, Ε/κ και Τ/κ, αν αφήνονταν μόνοι τους θα είχαν βρει τις ισορροπίες. Κάποιοι όμως μέσα στη σχολή, προσπάθησαν να στήσουν μια μικρογραφία της μετά τη λύση κυπριακής κοινωνίας. Της συνύπαρξης των Ε/κ με τους Τ/κ. Εκεί, προσπαθώντας να πετύχουν εξίσωση της μειοψηφίας με την πλειοψηφία, έχουν δημιουργήσει στο σχολείο απαράδεχτες καταστάσεις. Που ξανακούστηκε να μην φοράει κάποιος τον σταυρό του (ή ο Τ/κ το δικό του σύμβολο); Που ξανακούστηκε οι ομιλίες της επετείου της Ανεξαρτησίας να έχουν ομιλητή Τ/κ… και πολλά άλλα ευτράπελα, με μόνο στόχο την «απόδειξη» ότι η συμβίωση είναι ομαλή. Μπορεί φαινομενικά να μην έχουμε επεισόδια, όμως το καζάνι, όπως λένε οι μαθητές, βράζει. Σε γιορτές εθνικών επετείων Ε/κ μαθητές σηκώνονται έξαλλοι από την παραχάραξη της ιστορίας και αποχωρούν, ενώ τη μέρα που το μπαϊράμι καθιερώθηκε σαν αργία, οι Ε/κ μαθητές προσήλθαν κανονικά στο κλειστό σχολείο σαν ένδειξη διαμαρτυρίας. Δεν ακούει κανείς. Η Offsite μεταφέρει την αγωνία των μαθητών και των γονιών τους για το μέλλον, και τις αποφάσεις που λαμβάνονται εν αγνοία του συμβουλίου γονέων. Θα επανέλθουμε με περισσότερες λεπτομέρειες, όμως τα ερωτήματα του γιατί μια σχολή συμπεριφερόμενη σαν «ιδιωτική» λαμβάνει χορηγία σαν δημόσιο σχολείο. Και το γιατί ακολουθεί την δική του μοναδική πολιτική, είναι άξιον απορίας. Τέλος, αν σε μια μικρή κοινωνία των περίπου 1000 ατόμων η μειοψηφία προσπαθώντας να εξισωθεί με την πλειοψηφία δημιούργησε μια έκρυθμη κατάσταση, τι θα συμβεί αν αυτό το μοντέλο γίνει η βάση της κυπριακής κοινωνίας; Υπάρχει κανείς, Ε/κ ή Τ/κ που θα αποδεχτεί την απόκρυψη των συμβόλων της θρησκείας ή της εθνικής του καταγωγής; Εννοούμε και τις δύο κοινότητες. Όχι μόνο την Ε/κ. Γιατί στην Αγγλική Σχολή επιτρέπεται αυτή η διαίρεση; Ποιος αποφασίζει, και μήπως οι νόμοι του κράτους δεν ισχύουν εκεί;»

Λυπάμαι να παρατηρήσω πως δεν είναι η πρώτη φορά που η Offsite γράφει πράγματα που πιθανόν να οδηγήσουν σε πολώσεις... Δεν γνωρίζω τα ακριβή περιστατικά στην Αγγλική Σχολή στα οποία αναφέρεστε, μπορώ όμως μετά βεβαιότητος να πω πως κάποιες από τις απόψεις σας είναι ακραίες κι επικίνδυνες!

Όσον αφορά το σχολείο, ναι, είναι παράλογο να απαγορευτεί στα παιδιά, Ε/κ και Τ/κ, να φέρουν τα εθνικά τους σύμβολα. Έχει ο καθένας το δικαίωμα να επιλέξει τη θρησκεία και τα πιστεύω του ελεύθερα!

Όσον αφορά όμως το σχόλιό σας πως είναι ανεπίτρεπτο να έχει εκφωνήσει την ομιλία για την κυπριακή ανεξαρτησία ένας Τ/κ μαθητής, θα ήθελα απλά να σας υπενθυμίσω πως η τ/κ κοινότητα είναι, είτε το θέλουμε είτε όχι, συνιστόν στοιχείο της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της το 1960! Γιατί λοιπόν να μην εκφωνήσει την ομιλία ένας Τ/κ, όταν ήταν και οι Τ/κ πολίτες του νέου ανεξάρτητου κράτους;

Έπειτα κάνετε λόγο για προσπάθεια εξίσωσης της τ/κ μειοψηφίας με την ε/κ πλειοψηφία. Μα, για ποιες μειοψηφίες και πλειοψηφίες μιλάτε; Ξεχνάτε πως τα σχολεία δεν είναι πολιτικές κοινότητες, αλλά κοινότητες μάθησης, όπου δεν υπάρχουν άτομα με περισσότερα και άτομα με λιγότερα δικαιώματα; Είναι όλα παιδιά με ίσα δικαιώματα στη μάθηση, παιδιά που πρέπει να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες να μορφωθούν, παιδιά με το ίδιο δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και ελεύθερης σκέψης! Ως εκ τούτου, οι απόψεις που εκφράζετε στο άρθρο σας είναι τελείως αντιπαιδαγωγικές!

Ναι, ίσως να είναι άδικη η κρατική χρηματοδότηση του εν λόγω σχολείου και ίσως να πρέπει και οι ιθύνοντες να αφήσουν το εν λόγω εκπαιδευτικό ίδρυμα να λειτουργήσει ανεξάρτητα, χωρίς να το παγιδεύουν οι ίδιοι σε πολιτικές σκοπιμότητες. Αυτό όμως δεν πρέπει να το πληρώσουν τα παιδιά, τα οποία είμαι σίγουρη πως, αν τα αφήναμε στην ησυχία τους, θα συνυπήρχαν μονιασμένα, χωρίς να γνοιάζονται για καταγωγή και ράτσα. Εξάλλου με τόσα και τόσα παιδιά από άλλες χώρες και άλλες ηπείρους δεν έχουν ούτε οι Ε/κ ούτε οι Τ/κ πρόβλημα. Μεταξύ τους γιατί να υπάρχει τάχα εχθρότητα; Αυτά είναι δυστυχώς κατασκευάσματα μιας συντηρητικής κοινωνίας (ή ακόμα κάποιων πολιτικών κύκλων που εξυπηρετούνται από τη διατήρηση της σημερινής κατάστασης), τα οποία τεχνηέντως επιβάλλονται και στις νεότερες γενιές, για να διαιωνίζονται εις τον αιώνα τον άπαντα...


Και η απάντηση της εφημερίδας, την οποία δε χρειάζεται καν να σχολιάσω. Η ορθή δημοσιογραφική κρίση και η ικανότητα χρήσης της ελληνικής γλώσσας (άλλα ήθελαν τάχα να πουν και άλλα λένε), το δημοσιογραφικό ήθος και η αντικειμενικότητα, ο χωρίς προκαταλήψεις λόγος και η "καλλιέργεια μιας κουλτούρας συμβίωσης" (κλισέ, αλλά σωστό) απ' ό,τι φαίνεται έχουν πάει περίπατο...

«Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί η Offsite πρέπει να γράφει μόνο ευχάριστα θέματα. Διαβάζετε άλλες εφημερίδες; Φαντάζομαι πως ναι. Κι εμείς εδώ, θέσαμε ένα πρόβλημα που γνωρίζουν πολλοί, μιλώντας με τους μαθητές και κάποιους γονείς. Γιατί πολώνουμε το θέμα; Και αν το αφήσουμε τι θα γίνει, θα λυθεί; Οι επικίνδυνες απόψεις μας ποιες είναι; Εμείς κρίνουμε ότι είναι επικίνδυνο να φοβούνται οι Ε/κ να μιλήσουν στους Τ/κ. Ότι είναι παράλογο και απαράδεχτο το θέμα με τα σύμβολα. Παρακαλώ πριν κρίνετε κάποιο άρθρο να έχετε ανοιχτούς τους ορίζοντες της σκέψης σας. Υπάρχει πρόβλημα. Δεν το επικροτούμε, απεναντίας το θέτουμε για να βρεθεί μια λύση. Το θέμα με τον Τ/κ ομιλητή, δεν είναι πρόβλημα, πρόβλημα είναι όλα όσα είπε, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα και προκαλώντας την αντίδραση των Ε/κ μαθητών, πολλοί απο τους οποίους αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι. Αυτό το γνωρίζετε; Είναι επικίνδυνο που το λέμε ή μήπως που συμβαίνει στον κόρφο μας;
Τις αντιπαιδαγωγικές απόψεις μας που τις στηρίζετε; Στο ότι λέμε πως ο καθένας πρέπει να διδάσκεται σωστά και αντικειμενικά και πως οι μαθητές δεν πρέπει να είναι έρμαια της εκάστοτε πολιτικής; Δεν βλέπετε όμως θέμα μειοψηφίας και δεν βλέπετε παραλληλισμο με το εθνικό μας θέμα, δεν μοιάζει λίγο; Αυτό δεν το λέμε εμείς, θα πρέπει να μιλήσετε με γονείς για να σας πουν την πραγματική εικόνα. Μην φοβλάστε να ακουστεί προς τα έξω ότι η συμβίωση θέλει δουλειά και κυρίως σεβασμό στην ιστορία.
Εμείς δεν μιλήσαμε για τη χρηματοδότηση. Δεν έχουμε μελετήσει το θέμα, αν πρέπει δηλαδή να υπάρχει χορηγία ή όχι.
Αν εξαιρέσουμε τα πιο πάνω τα οποία πιστεύω αναφέρετε όχι έχοντας κάποια στοιχεία αλλά γενικώς ομιλούντες, βλέπετε ότι στο τέλος συμφωνείτε μαζί μας ότι τα παιδιά θα έπρεπε να αφεθούν μόνα τους για να βρουν τις ισορροπίες μακριά απο την πολιτική.»