Ουου, οι συνάδελφοι στη Λευκωσία ΔΙΑΔΗΛΩΣΑΝ για τα δίκαιά μας! Ευχαριστούμε συνάδελφοι! Έχω όμως μια απορία (και θα μείνω στη μία απορία, μη... βγάλω και τα... δημοσιοϋπαλληλικά μας άπλυτα στη φόρα!):
Αν κάποιος κάνει βόλτα και στα δικά σας γραφεία, θα διαπιστώσει πως κι εσείς βγαίνετε κάθε τρεις και λίγο για τσιγάρο; Και το τσιγάρο βεβαίως συνοδεύεται και με λίγα λεπτά (όχι πολλά, 15-20) κουβεντούλας! Ε, μα να μην αναπτύξουμε κοινωνικές σχέσεις με τους συναδέλφους μας; Ας κάνουμε λοιπόν τη σούμα: 15 λεπτά την επί 7 τσιγάρα την ημέρα (να μην το παρακάνω και να νομίσει ο κόσμος πως δεν κάνουμε άλλη δουλειά, ένα τσιγάρο κάθε μία ώρα νομίζω φτάνει τους πλείστους καπνιστές) ισούνται με 105 λεπτά την ημέρα. Επί πέντε μέρες την εβδομάδα, 525 λεπτά τη βδομάδα. Συν 3 τσιγάρα (45 λεπτά) τα απογεύματα της Τετάρτης, ίσον 570 λεπτά τη βδομάδα. Δηλαδή 9,5 ώρες τη βδομάδα. Με άλλα λόγια, σχεδόν μιάμιση μέρα κάθε βδομάδα οι καπνιστές δημόσιοι υπάλληλοι την αναλώνουν στο κάπνισμα!! Το 1/5 του εργάσιμου χρόνου τους δηλαδή! Και μη διανοηθεί κανένας εξυπνάκιας να πει το φασιστικό «ας μας άφηναν να καπνίζουμε στα γραφεία μας»! Διότι, αν το τσιγάρο σε εξωτερικούς χώρους δε συνοδευόταν κι από κουνουσμά, δε θα μιλούσαμε για πάνω από 10 λεπτά κάθε μέρα για κάπνισμα!
Λοιπόν, ας μην κοροϊδευόμαστε, ας μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο κι ας μην κοροϊδεύουμε και τους εαυτούς μας. Το να κοπούν οι προσαυξήσεις (όπως κάποιοι ζητούν) των δημοσίων υπαλλήλων είναι και άδικο και παράνομο. Δε γίνεται το ίδιο το κράτος να υιοθετήσει τις πρακτικές δουλείας που επιβάλλουν κάποιοι ιδιώτες στους υπαλλήλους τους! Το να κοπούν όμως κάποια αχρείαστα επιδόματα, κάποια... όχι και τόσο απαραίτητα ταξίδια στο εξωτερικό, το να μη δοθούν αυξήσεις και προαγωγές για ένα διάστημα, αυτό νομίζω είναι και το πρέπον και το σώφρον, αν θέλουμε να σωθεί η οικονομία μας!
Και ναι, αυτά τα λέει μια... βολεμένη δημόσια υπάλληλος, η οποία όμως αντιλαμβάνεται τα κακώς έχοντα της δημόσιας υπηρεσίας, η οποία δεν κάνει προσωπικά τηλεφωνήματα από το γραφείο, η οποία δεν παίρνει αναλώσιμα στο σπίτι, η οποία (συνηθισμένη από τη θητεία/δουλεία της στον ιδιωτικό τομέα) θέλει και να δουλέψει και να προσφέρει! Η οποία θλίβεται, όταν διαπιστώνει την αλόγιστη διεύρυνση του δημόσιου τομέα κι ευελπιστεί πως, έστω και την υστάτη, θα αποφύγουμε τα κακά χάλια της Ελλάδας!
Δεν πρέπει όμως οι δημόσιοι υπάλληλοι να είναι οι μόνοι που θα κάνουν θυσίες. Τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνουν και οι πολιτικοί μας άρχοντες (που παίρνουν λόγου χάριν οδοιπορικά για να πηγαίνουν από τις πόλεις τους στη Λευκωσία και να παρευρίσκονται στις συνεδριάσεις της Βουλής, αλλά, αν και παίρνουν το επίδομα, δεν πατάνε!), τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνει και το μεγάλο κεφάλαιο (που όλο και του χαϊδεύουμε τ’ αυτιά και του ανοίγουμε δρόμους στο πι και φι, για να έχει εύκολη πρόσβαση η πελατεία του και αλλάζουμε και τα πολεοδομικά σχέδια για χάριν των καταστημάτων του και του διευρύνουμε και τις τουριστικές ζώνες για να μένουν τα καταστήματά του ανοικτά και τις Κυριακές κλπ κλπ κλπ.). Και κυρίως, τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνει και ο κάθε ιδιώτης που «φτιάχνει» τα λογιστικά του βιβλία, για να μην τον πιάσει ο φόρος (αλλά μετά παραπονιέται ότι η σύνταξη που παίρνει δεν ισούται με αυτήν που παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι), ο καθένας που μπορεί να έχει διόλου ευκαταφρόνητα κέρδη από την επιχείρησή του, αλλά στο κράτος δηλώνει πως ίσα-ίσα που τα βγάζει πέρα! Τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνουν και οι γιατροί και οι δικηγόροι που δεν ξέρουν τι θα πει «απόδειξη πληρωμής», τις ίδιες θυσίες πρέπει να κάνουν όλοι! Διότι στο κάτω-κάτω της γραφής οι δημόσιοι υπάλληλοι που «μοσχοπληρώνονται» είναι οι μόνοι που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, είναι οι μόνοι των οποίων ο φόρος «παίρνει» ακόμα και το 30% του μισθού τους!
«Σηκώστε τα βάρη από το λαό! Να πάτε να τα βάλετε στο κεφάλαιο!»
1 σχόλιο:
Η ΑΤΑ, η ούτω καλούμενη κατάκτηση των εργαζομένων είναι το πλέον άδικο σύστημα για να μην πω ηλίθιο. Πως γίνεται η αύξηση να είναι ποσοστιαία ίδια για όλους τους εργαζόμενους. πως γίνεται όταν ο πληθωρισμός ανεβαίνει λχ κατά 3% στα προϊόντα του καλαθιού της νοικοκυράς, εγώ ο 27άρης που έχω περισσότερες ανάγκες και αμοίβομαι με 1000 ευρώ να παίρνω αύξηση 30 ευρώ και ο αποκατεστημένος πατέρας μου που παίρνει 3000 ευρώ να παίρνει αύξηση 95 ευρώ και ο "με αποκατεστημένα εγγόνια" της Α13 των 5000 να παίρνει αύξηση 150 ευρώ? Η αύξηση του δηλαδή να είναι το 15% του μισθού μου?
Όσον αφορά τη σύνταξη των δ.υ και τα παράπονα των ιδιωτών (δεν είναι όλοι επιχειρηματίες αλλά υπάρχουν και ιδιωτικοί υπάλληλοι) αλλά η επικαιρότητα με τα δημοσιεύματα ότι οι δ.υ δεν συνεισφέρουν από το μισθό τους για τη σύνταξη αλλά και το παράλογο του υπολογισμού της σύνταξης βάσει του τελευταίου μισθού και όχι της αναλογίας των συνεισφορών για όλα τα χρόνια εργασίας μόνο άδικη είναι προς τους υπόλοιπους.
Επίσης οι δ.υ φοροδιαφεύγουν με άλλους τρόπους αφού δεν μπορούν από το μισθό που παίρνουν από το κράτος. Πως; Με την παράνομη απογευματινή εργασία-επιχείρηση γραμμένη στην γυναίκα τους, τη μάνα τους κ.ο.κ
Μια σύγκριση μόνο του μέσου μισθού του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα για το ίδιο αντικείμενο σε συνάρτηση με τις ώρες εργασίας είναι αρκετή για να πειστεί και ο πιο αδαής. Και επειδή δεν είναι όλοι επιχειρηματίες για να μαγειρεύουν λογιστικά τα βιβλία, χωρίς να έχώ κάτι προσωπικό θα σε παρακαλούσα να το ψάξεις λίγο περισσότερο..
Δημοσίευση σχολίου