Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Μνημόσυνο με κρατήσεις

12.12.09


Κατανοούμε ότι έπρεπε να υπάρχει μια τάξη στη μικρή εκκλησία του Αγίου Νικολάου στη Δευτερά, όπου τελέστηκε το πρώτο ετήσιο μνημόσυνο του τέως προέδρου της Δημοκρατίας, Τάσσου Παπαδόπουλου, το περασμένο Σάββατο. Κατανοούμε κι ότι δε χωρούσε όλος ο κόσμος κι έπρεπε να γίνει ένα… ξεδιάλεγμα. Η πόρτα όμως που… έριχναν σε κάποιους για τους οποίους «δεν είχε γίνει κράτηση» και οι οποίοι προσπαθούσαν να μπουν από την πλαϊνή είσοδο (την είσοδο των grande επισήμων) έπρεπε να γίνεται με πιο διακριτικό τρόπο. Η δε τακτική με τις ταμπελίτσες με τα ονόματα στους σκάμνους μάς θύμισε κυπριακό γάμο. Έπαιρνε δηλαδή ο κάθε ενδιαφερόμενος που ήθελε να παρακολουθήσει το θέαμα τηλέφωνο, έκανε κράτηση τον αριθμό των θέσεων που ήθελε και οι... ταξιθέτες έβαζαν μια ταμπελίτσα με το όνομά του στη θέση αυτή;
Είναι επίσης ευνόητο κι αναμενόμενο να γίνεται προσπάθεια να προστατευτεί η οικογένεια (η σύληση του τάφου του δικού τους ανθρώπου πολύ λογικά τους προκαλεί ανασφάλεια). Ποιος ο λόγος όμως οι διάφοροι αξιωματούχοι να κουβαλάνε τόσους μπράβους μαζί τους; Οι οποίοι, χωρίς τακτ, έμπαιναν στην εκκλησία, έριχναν μια ματιά αν υπάρχει τίποτα επικίνδυνο και μετά έβγαιναν διότι «για τις συνοδείες» δεν υπήρχε χώρος. Και άντε προστατεύουν τους επισήμους οι μπράβοι τους από υπαρκτούς κι ανύπαρκτους εχθρούς. Η απορία μου είναι η εξής (δεδομένου μάλιστα ότι κάποιοι από τους φρουρούς πληρώνονται δημοσία δαπάνη): το κράτημα της ομπρέλας για να μη βραχεί ο τάδε αξιωματούχος (έπρεπε βλέπετε να έχουν τα χέρια τους εύκαιρα για... χειραψίες ανά πάσα στιγμή) συγκαταλέγεται στα καθήκοντά τους; Αέρα με φοινικόφτερα τους κάνουν το καλοκαίρι;

Δεν υπάρχουν σχόλια: